Choć w związku z „przeniesieniem do odrębnego procedowania” regulacji dotyczących uproszczonych porozumień cenowych (uAPA), emocje towarzyszące pracom legislacyjnym nad projektem ustawy o rozstrzyganiu sporów dotyczących podwójnego opodatkowania oraz zawieraniu uprzednich porozumień cenowych (Ustawa DRM) nieco opadły, to jednak w naszej opinii warto poświęcić niniejszy wpis kilku korzystnym zmianom, jakie Ustawa DRM przewiduje w aktualnie obowiązujących zasadach ubiegania się o uprzednie porozumienie cenowe w tak zwanym wariancie „standardowym” (APA).

Propozycje korzystnych zmiany w procedurze APA

Poza kompleksowym uregulowaniem procedur z zakresu eliminacji podwójnego opodatkowania (w tym implementacji dyrektywy Rady UE 2017/1852), w odniesieniu do instytucji APA Ustawa DRM  ma na celu ujednolicenie siatki pojęciowej z wprowadzonymi od stycznia br. przepisami ustawy CIT (oraz PIT), które regulują obowiązki z zakresu cen transferowych, jak i ma na celu wprowadzenie szeregu zmian inspirowanych problemami pojawiającymi się w toku rozpatrywania wniosków o APA w oparciu o dotychczasowe zasady.

Do korzystnych zmian w zasadach ubiegania się o APA, jakie wprowadzić ma Ustawa DRM zaliczyć można w szczególności:

  • rozszerzenie możliwości wnioskowania o zagraniczny podmiot, zamierzający dopiero utworzyć powiązany podmiot krajowy, który będzie prowadził działalność gospodarczą na terytorium Polski,
  • redukcję ograniczenia w możliwości wnioskowania o APA ze względu na objęcie transakcji kontrolą podatkową (celno – skarbową), postępowaniem podatkowym lub postępowaniem przed sądem administracyjnym do okresu wyłącznie któregokolwiek z dwóch lat podatkowych poprzedzających rok wnioskowania,
  • zbliżenie zakresu elementów wniosku APA do treści lokalnej dokumentacji cen transferowych,
  • doprecyzowanie możliwości obowiązywania decyzji APA od początku roku podatkowego w którym złożono wniosek,
  • rozszerzenie ram czasowych wnioskowania o odnowienie decyzji APA do 6 miesięcy po upływie okresu obowiązywania APA,
  • złagodzenie zasad kontroli stosowania decyzji APA do czynności sprawdzających (z zastrzeżeniami m. in. dotyczącymi możliwości przeprowadzenia kontroli podatkowej w przypadku uzasadnionych podejrzeń nie stosowania się do warunków APA).

Co więcej projekt Ustawy DRM zakłada, że jej przepisy będą miały zastosowanie do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie tychże regulacji.

Oczekiwania podatników

Wyżej przywołane zmiany rangi ustawowej w korespondencji z publikacją praktycznych porad dotyczących ubiegania się o APA, stanowią formę odpowiedzi na znaczny wzrost zainteresowania uprzednimi porozumieniami cenowymi, który obserwowany jest na przestrzeni ostatnich dwóch lat.

Niezależnie jednak od powyższego, podatnicy w dalszym ciągu oczekują wprowadzenia do porządku prawnego możliwości zawierania uAPA, której zasady procedowania znajdowały się w pierwotnej wersji projektu Ustawy DRM.

Przypomnijmy że zgodnie z Raportem z konsultacji i opiniowania, projektodawca „odłączył” uAPA do odrębnego procedowania ze względu na liczne uwagi i propozycje zmian do zaproponowanego wstępnie rozwiązania. Zainteresowanie projektem uAPA przejawiające się w liczbie uwag stanowi wyłącznie świadectwo istotności wprowadzenia tego narzędzia z perspektywy podatników realizujących transakcje z podmiotami powiązanymi, a odłączenie od Ustawy DRM uAPA być może w praktyce związane jest z czasochłonnością przeprocesowania uwag przy równoczesnej konieczności sprawnej implementacji dyrektywy Rady UE 2017/1852.

Nadchodzi czas decyzji

Nie jest tajemnicą, że jednym z czynników determinujących wzrost zainteresowania APA oraz planowanym uAPA  jest możliwość wyłączenia kosztów usług, opłat i należności ponoszonych na rzecz podmiotów powiązanych w związku z transakcją objętą APA spod limitu wprowadzonego przepisami art. 15e CIT.

Dobrą wiadomością dla podatników jest to, że przepisy przejściowe Ustawy DRM dają szansę na ukosztowienie wydatków objętych limitem wynikającym z art. 15e CIT i poniesionych zarówno w roku 2019 jak również w roku 2018, w przypadku złożenia wniosku APA do dnia 31.12.2019 r. W tym miejscu warto uczulić, że redakcja przepisów przejściowych niesie ze sobą równocześnie ryzyko, że wnioski złożone po wyżej wskazanej dacie nie dadzą już możliwości „uratowania” kosztów poniesionych w latach 2018 – 2019.

Co prawda zaktualizowane uzasadnienie do projektu Ustawy DRM (OSR) zostało ograniczone o część dotyczącą uAPA, jednakże nie oznacza to, że równocześnie „zniknęły” setki  chętnych na złożenie do końca roku 2019 wniosków w trybie uAPA (w pierwotnej wersji OSR MF szacował, że liczba wniosków o uAPA sięgnie w roku 2019 liczby 570).

Podsumowując, II półrocze br. dla przynajmniej kilkuset podatników będzie okresem podejmowania strategicznych decyzji w zakresie zarządzenia limitami wynikającymi z art. 15e CIT poprzez zawnioskowanie o APA. Pozostaje mieć nadzieję że przepisy dadzą jeszcze w tym roku wybór i umożliwią podatnikom sięgnięcie również po uAPA lub tajemniczo brzmiące „rozwiązanie alternatywne”, o którym MF  wspomniało na łamach Raportu z konsultacji i opiniowania Ustawy DRM.