Od czerwca 2022 roku podatnicy muszą ponownie płacić tzw. podatek minimalny od przychodów z budynków, z którego byli zwolnieni w związku z pandemią Covid-19.

16 maja 2022 roku zniesiono w Polsce stan epidemii, a dokładniej stan epidemii przekształcił się w stan zagrożenia epidemicznego. Zmiana wpływa na zakończenie obowiązywania części zwolnień podatkowych i zawieszeń terminów. Te powiązane, zarówno ze stanem epidemii, jak i stanem zagrożenia epidemicznego np. brak obowiązku raportowania krajowych schematów podatkowych, obowiązują dalej.

Jednym z przykładów kończących się preferencji podatkowych jest zwolnienie z opodatkowania tzw. podatkiem minimalnym od przychodów z nieruchomości komercyjnych. W następstwie Covid-19, początkowo podatnicy mogli korzystać z odroczenia w zapłacie podatku. Następnie wprowadzono całkowite zwolnienie z opodatkowania od marca 2020 roku z terminem obowiązywania określonym na końca miesiąca, w którym odwołanie zostanie stan epidemii. W związku z końcem stanu epidemii, od 1 czerwca właściciele wynajmowanych budynków, których suma wartości podatkowej brutto wynosi powyżej 10 mln PLN, zobowiązani są ponownie obliczać podatek w stawce 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc. Termin pierwszej płatności podatku przypada na 20 lipca 2022 roku.

Odmrożenie obowiązywania przepisów o opodatkowaniu nieruchomości komercyjnych zbiegło się w czasie z wydaniem przez Naczelny Sąd Administracyjny orzeczenia dotyczącego określania podstawy opodatkowania w podatku od nieruchomości komercyjnych (sygn. II FSK 2172/19). Zdaniem NSA podstawa ta nie może być pomniejszana o dokonane uprzednio odpisy amortyzacyjne.

Orzeczenie zapadło na skutek zaskarżenia interpretacji indywidualnej przez podatnika, który chciał potwierdzić swoje rozumienie przepisów, wedle którego ustalana na każdy dzień miesiąca podstawa opodatkowania powinna być równa wartości początkowej środka trwałego pomniejszonej o wartość dokonanych w poprzednich miesiącach odpisów amortyzacyjnych.

Dyrektor KIS uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe. W uzasadnieniu powołał się na wykładnię językową i systemową przepisów, wskazując, że skoro przepis referuje wyłącznie do pojęcia wartości początkowej środka trwałego bez odniesienia do pomniejszeń wynikających z odpisów amortyzacyjnych, to wartość tę należy rozumieć zgodnie z art. 16g ustawy o CIT. Na poparcie swojego stanowiska, Dyrektor KIS powołał się również na zaprezentowane w konsultacjach publicznych stanowisko Ministerstwa Finansów, zgodnie z którym „ideą podatku od nieruchomości komercyjnych jest, aby jego wysokość była powiązana z zakładanym zwrotem z inwestycji w nieruchomość oraz z potencjalną zdolnością nieruchomości do generowania przychodu czynszowego”.

Na skutek wniesionej skargi, interpretacja indywidualna została uchylona przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. Naczelny Sąd Administracyjny przychylił się jednak do stanowiska Dyrektora KIS, uchylając wyrok sądu wojewódzkiego. Naczelny Sąd Administracyjny wskazał na brak podstaw prawnych dla pomniejszania wartości początkowej o odpisy amortyzacyjne przy ustalaniu wartości początkowej środka trwałego dla potrzeb określenia podstawy opodatkowania podatkiem od przychodów z nieruchomości komercyjnych.

Omawiane rozstrzygnięcie jest pierwszym wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w temacie podstawy opodatkowania w podatku od przychodów z nieruchomości komercyjnych. Do tej pory sprawy rozstrzygane były wyłącznie przez wojewódzkie sądy administracyjne, których stanowisko było niejednolite.

Sprawdź nasze kursy online na CRIDOTEKA: