Już od 1 stycznia 2020 r. klauzula PPT (ang. Principle Purposes Test) w zakresie podatku u źródła wejdzie w życie w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania (dalej: UPO) pomiędzy Polską a następującymi państwami: Belgia, Dania, Finlandia, Islandia, Indie, Irlandia, Luksemburg, Malta, Singapur, Ukraina, Zjednoczone Emiraty Arabskie.

Przypomnijmy – klauzula PPT jest klauzulą, która jest wprowadzana do UPO pomiędzy państwami, które są stronami Konwencji MLI, natomiast z uwagi na procedury związane z ratyfikacją i notyfikacją wchodzą w życie do danych UPO w różnym czasie. Zgodnie z treścią klauzuli PPT, „Bez względu na postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowania niniejsze Konwencja, korzyść w niej przewidziana nie zostanie przyznana w odniesieniu do części dochodu lub majątku, jeżeli można racjonalnie przyjąć, mając na względzie wszelkie mające znaczenie fakty i okoliczności, że uzyskanie tej korzyści było jednym z głównych celów utworzenia jakiejkolwiek struktury lub zawarcia jakiejkolwiek transakcji, które spowodowały bezpośrednio lub pośrednio powstanie tej korzyści, chyba że ustalono, że przyznanie tej korzyści w danych okolicznościach byłoby zgodne z przedmiotem oraz celem odpowiednich postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.”

Zatem, aby odmówić przyznania korzyści z UPO na podstawie klauzuli PPT, wystarczające jest, aby organ podatkowy udowodnił, że można racjonalnie przyjąć, że jednym z głównych celów działania było osiągnięcie korzyści podatkowej oraz podatnik lub płatnik nie udowodnił, że jego działanie było zgodne z przedmiotem lub celem UPO. Klauzula PPT może mieć bardzo szerokie zastosowanie w walce z nadużyciami traktatowymi, ale z uwagi na szereg niejasności co do zasad jej stosowania istnieje też ryzyko kwestionowania na jej podstawie struktur lub transakcji niestanowiących nadużycia podatkowego.

Aktualnie, od 1 stycznia 2019 r. klauzula PPT obowiązuje w UPO z następującymi państwami: Australia, Austria, Francja, Izrael, Japonia, Litwa, Nowa Zelandia, Serbia, Słowacja, Słowenia, oraz Wielka Brytania. Na gruncie tych umów nie pojawiły się jeszcze interpretacje lub orzeczenia, z których wynikałoby, w jaki sposób klauzula PPT będzie stosowana lub interpretowana przez polskie organy i sądy administracyjne. Dlatego na ten moment należy bardzo ostrożnie podchodzić do stosowania korzyści wynikających z UPO, w których obowiązuje klauzula PPT.