Poniżej prezentujemy podsumowanie najciekawszych interpretacji podatkowych dotyczących stosowania ulgi na działalność badawczo-rozwojową (ulgi B+R) wydanych w marcu 2019 roku. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zajął stanowisko m.in. w kwestii kosztów pracowniczych, definicji prac B+R w projektach sektora IT czy kwalifikowania kosztów usług dotyczących odpłatnego korzystania z aparatury B+R.

Wybrane orzeczenia dotyczące ulgi B+R

Kwalifikowalność koszów pracowniczych w kontekście czasu urlopu oraz niezdolności do pracy

Zgodnie z katalogiem kosztów kwalifikowanych wynikającym z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, wynagrodzenie pracownicze wraz ze sfinansowanymi przez płatnika składkami może być włączone do Ulgi B+R jedynie w części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu. Bezspornym jest więc to, że czas przeznaczony na urlop czy zwolnienie chorobowe nie stanowi kosztu kwalifikowanego. Sytuacja może stać się mniej oczywista w przypadku, w którym pracownicy są dedykowani do wykonywania działań B+R w pełnym wymiarze czasu pracy. Należy wtedy zachować czujność pamiętając o kwalifikacji kosztów wynagrodzenia jedynie w proporcji do przepracowanego czasu.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 marca 2019 r., sygn. 30111-KDIB1-3.4010.630.2018.2.BM

Definicja prac badawczo-rozwojowych w sektorze IT w świetle Ulgi B+R

Ulga B+R, w przeciwieństwie do programów finansowanych za pośrednictwem Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, prezentuje bardziej liberalne stanowisko w odniesieniu do klasyfikacji działań polegających na aktualizacji oprogramowania jako B+R. W swojej interpretacji Wnioskodawca przedstawił zestawienie projektów realizowanych w bieżącej działalności spółki. Jedną z grup produktów były projekty polegające na migracji technologicznej bądź aktualizacji oprogramowania. Wnioskodawca podkreślił przy tym aspekt badawczy, jak również uargumentował, iż projekty te nie mają charakteru rutynowych działań. Dodatkowo zaznaczył, iż na podstawie art. 4 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, zawierającego definicję prac badawczo-rozwojowych, do której odwołuje się ustawa o CIT, jednoznacznie uznano, iż prace rozwojowe dotyczą również prac informatycznych. Nowe brzmienie definicji kładzie więc wyraźny akcent na możliwość prowadzenia prac B+R przez podmioty z branży informatycznej. Dyrektor KIS przychylił się do stanowiska Wnioskodawcy uznając te prace za posiadające charakter badawczo-rozwojowy.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 marca 2019 r. 0114-KDIP2-1.4010.546.2018.3.MR

Kwalifikacja premii pracowniczej w proporcji w jakiej podmiot/podatnik prowadził działalność B+R

Spółka zwróciła się z wnioskiem w celu ustalenia kwalifikowalności kosztu premii pracowniczej. Należy zaznaczyć, iż w powyższym przypadku działalność B+R stanowi jedynie część obowiązków pracowniczych. Dyrektor KIS zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, w którym to koszt premii będzie kwalifikowany jedynie w stopniu, w jakim dany pracownik uczestniczył w działalności B+R, w okresie którego dotyczy dana premia. Za koszty działalności B+R należy zaliczyć w tym przypadku koszty premii odpowiadające proporcjonalnie czasowi faktycznie poświęconemu przez pracowników działalności B+R.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 marca 2019 r. 0114-KDIP2-1.4010.549.2018.2.MR

Możliwość odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów związanych z wytworzeniem partii próbnej produktu – koszt zapłaty za partię próbną nie jest zwrotem

Wnioskodawca przedstawia sytuację, w której wytwarza, a następnie sprzedaje partię próbną materiału. Jednocześnie Wnioskodawca nie ma pewności, czy uzyskana receptura wykaże oczekiwane parametry, czy też konieczne będą dalsze prace nad jej modyfikacją bądź zaniechanie produkcji opracowanej receptury – produkt wypracowany w ramach partii próbnej trafia do jej odbiorcy w celu poddania przez niego badaniu, czy udało się opracować i dostarczyć produkt o pożądanych parametrach. Dyrektor KIS przychyla się do stanowiska Wnioskodawcy, w którym wynagrodzenie otrzymane za wykonanie partii próbnej nie powinno być traktowane jako zwrot. Zgodnie z art. 26e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych fraza „nie zostały (...) zwrócone w jakiejkolwiek formie” nie odnosi się do korzyści z komercyjnego wykorzystania produktów i półproduktów, które mogą powstać w wyniku działalności B+R. Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca może odliczyć od podstawy obliczenia podatku koszty uzyskania przychodów poniesione na wytworzenie partii próbnej, nie definiując wynagrodzenia za partię próbną jako zwrot.

Należy podkreślić, iż analogiczna sytuacja ma miejsce na gruncie zapisów art. 18d ust 5 ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19 marca 2019 r. 0115-KDIT3.4011.20.2019.2.WM

Interpretacja art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o CIT dotyczącego odpłatnego korzystania z aparatury B+R – możliwość zlecenia części prac do podmiotów nie będących instytutami badawczymi

Obecny katalog kosztów kwalifikowanych zdefiniowany w z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, w przypadku ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych, świadczonych lub wykonywanych na podstawie umowy, przy określeniu podmiotów mogących takie usługi realizować odwołuje się do art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca przedstawia sytuację, w której z uwagi na duży zakres testów, jakie musi wykonywać w ramach działalności B+R na wytworzonych prototypach nowych lub zmienionych produktów, czasami posiłkuje się wsparciem innych przedsiębiorców, którzy świadczą usługi z wykorzystaniem aparatury naukowo-badawczej, której wnioskodawca nie posiada. W związku z powyższym, Wnioskodawca kupuje usługi, które firma zewnętrzna wykonuje samodzielnie, z wykorzystaniem własnej aparatury. Co istotne, usługi te nabywane są również od podmiotów nie będących instytutami badawczymi.

Co ciekawe, Dyrektor KIS zgodził się ze stanowiskiem Spółki, w którym usługi polegające na wykonaniu pewnych prac przez podmiot zewnętrzny z wykorzystaniem aparatury naukowo-badawczej, na potrzeby realizacji działalności badawczo-rozwojowej przez Wnioskodawcę mieszczą się w zakresie pojęcia „nabycia usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej”, wskazanego w art. 18d ust. 2 pkt 4a ustawy o CIT, a tym samym koszty tych usług mogą być uznane za koszty kwalifikowane.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22 marca 2019 r. 0111-KDIB1-3.4010.20.2019.2.JKT

Zobacz również: Ulga B+R