W ostatnich dniach w doniesieniach prasowych pojawiła się informacja o wykładni Ministerstwa Finansów zakresu wymaganego raportowania w ramach publikacji sprawozdania z realizacji strategii podatkowej w odniesieniu do transakcji z podmiotami powiązanymi. Dużym zaskoczeniem dla biznesu i doradców była przedstawiona – zaznaczam nieoficjalnie – linia interpretacji art. 27c ust. 2 pkt 3 lit a ustawy o CIT, zgodnie z którą raportowaniu podlegałyby wszystkie nawet najmniejsze transakcje sprzedażowe i zakupowe z podmiotami powiązanymi. Przy tak szerokim rozumieniu przywołanego artykułu podatnicy musieliby raportować wszystkie transakcje z podmiotami powiązanymi, jeśli wartość takiego handlu przekroczyła w ciągu roku 5 proc. sumy bilansowej ich aktywów.

W mojej ocenie takie stanowisko byłoby jednak wprost sprzeczne z brzmieniem przywołanego przepisu. Zgodnie bowiem z art. 27c ust. 2 pkt 3 lit a ustawy o CIT, w sprawozdaniu należy umieścić informacje o transakcjach z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, których wartość przekracza 5% sumy bilansowej aktywów w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalonych na podstawie ostatniego zatwierdzonego sprawozdania finansowego spółki, w tym podmiotami niebędącymi rezydentami podatkowymi Rzeczypospolitej Polskiej. Brzmienie przepisu jest zatem jasne – odnosi się on do danej transakcji, której wartość przekracza określony limit w relacji do sumy bilansowej aktywów. Nie wymaga on natomiast raportowania wszystkich transakcji z podmiotami powiązanymi jeśli suma takich transakcji z podmiotami powiązanymi przekracza wskazany limit. Przepis jest zatem jasny i już jego językowa wykładnia nie budzi wątpliwości co do zakresu informacji wskazywanych w sprawozdaniu z realizacji strategii. Ratio legis tego przepisu również moim zdaniem nie wspiera tak szerokiego jego rozumienia – chodzi bowiem o raportowanie transakcji z podmiotami powiązanymi istotnych z punktu widzenia danego przedsiębiorcy, a nie wszystkich transakcji z takimi podmiotami.

W tym kontekście warto również wskazać, że zgodnie z przyjętymi regulacjami kary finansowe mogą być nakładane na podatników, którzy nie wypełnią obowiązku opublikowania informacji o realizowanej strategii. Nie jest natomiast karane przedstawienie informacji niepełnych, czy błędnych. Być może ktoś próbowałby nakładać tutaj jakieś sankcje karno-skarbowe, ale wydaje mi się to bardzo mocno wątpliwe. Wydaje mi się jednak, że warto zwrócić uwagę również na powyższe kwestie i nie rozgrzewać atmosfery wokół tego zagadnienia – szczególnie tuż przed upływem terminu na publikację omawianych sprawozdań.

Na marginesie warto zwrócić uwagę, że całe przepisy dotyczące strategii podatkowych wymagają rewizji. O ile bowiem sama idea raportowania informacji niefinansowych — również w obszarze podatkowym — przez biznes jest w mojej ocenie właściwa, to jednak należy się zastanowić nad znaczącą poprawą nie tylko brzmienia tych przepisów, ale przede wszystkim uwzględnieniem celu ich wprowadzenia. Skoro bowiem przedsiębiorcy mają przedkładać sprawozdania z realizacji przyjętej strategii to chociażby warto zastanowić się jakimi wskaźnikami mierzyć należy realizację przyjętych w strategii założeń.

Warto doczytać: