W ostatnim wpisie dotyczącym przygotowania informacji podatkowej PIT-11 dla osób oddelegowanych poruszane zostały kwestii statusu rezydencji podatkowej. To właśnie fakt, czy dany pracownik jest polskim rezydentem podatkowym czy też nierezydentem podatkowym rzutuje na określenie obowiązku podatkowego oraz w dalszej kolejności – prawidłowego zadeklarowania przychodów w PIT-11.

Gdzie opodatkować przychody ze stosunku pracy?

W pierwszej kolejności konieczne jest ustalenie, czy dany pracownik posiada obowiązek podatkowy w Polsce. Ustalenie takiego obowiązku powinno zostać dokonane na podstawie prawa polskiego oraz umów międzynarodowych, jak również z uwzględnieniem statusu rezydencji danego pracownika.

Co do zasady, przychód ze stosunku pracy jest opodatkowany w kraju, w którym praca jest wykonywana. Niemniej jednak, w umowach międzynarodowych wskazane są również warunki, których spełnienie pozwala na opodatkowanie całości przychodów w kraju rezydencji. Warunkami są przykładowo długość pobytu w drugim kraju oraz identyfikacja spółki, która ponosi rzeczywisty koszt wynagrodzenia pracownika.

Wykonywanie pracy w dwóch krajach – jak opodatkować przychody uzyskane w jednym roku?

Zgodnie z zasadą ogólną, przychody za pracę w Polsce podlegają opodatkowaniu w Polsce, natomiast przychody uzyskane za pracę na terytorium innego kraju – w tym kraju. W przypadku, jeśli na podstawie umowy międzynarodowej, przychód podlega opodatkowaniu zagranicą, pracodawca powinien prawidłowo wykazać taki przychód w zeznaniu podatkowym.

W tym celu, konieczne jest przenalizowanie kalendarza podróży pracownika oraz natury poszczególnych składników jego wynagrodzeń. Może się bowiem okazać, że dany składnik wynagrodzenia przyznany pracownikowi w okresie oddelegowania, może być opodatkowany w Polsce.

Szczególnie duże trudności mogą być związane z podejściem w zakresie opodatkowania płatności odroczonych, które mogą dotyczyć innych okresów. Przykładowo, podczas oddelegowania pracownik może otrzymać bonus roczny, który dotyczy wcześniejszych okresów. W takiej sytuacji, bonus może być w całości opodatkowany w Polsce, o ile dotyczy okresu, w którym praca była wykonywana jedynie na terytorium Polski.

Zadeklarowanie przychodów a rezydencja podatkowa

W przypadku polskich nierezydentów podatkowych, prawidłowe zadeklarowanie przychodów w informacji podatkowej PIT-11 nie powinno przysporzyć wielu problemów. W takiej bowiem sytuacji, pracodawca powinien wykazać jedynie te przychody, które dotyczą pracy wykonywanej w Polsce.

Przygotowanie PIT-11 komplikuje się natomiast w przypadku, kiedy nasz pracownik jest polskim rezydentem podatkowym, a za granicą został u niego rozpoznany obowiązek podatkowy. W takiej sytuacji bowiem, należy przenalizować dodatkowo zapisy konkretnej metody unikania podwójnego opodatkowania. W umowach tych są wskazane metody unikania podwójnego opodatkowania – metoda wyłączenia z progresją i metoda kredytu, które należy uwzględnić przy zadeklarowaniu przychodów. W przypadku pierwszej z metod, pracodawca powinien osobno wykazać dochód podlegający opodatkowaniu za granicą. Przy metodzie kredytu natomiast, w PIT-11 wskazuje się łącznie całość przychodu, a pracownik wykazuje przychód opodatkowany za granicą dopiero w swoim zeznaniu podatkowym.

Prawidłowe określenie przychodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce wymaga szerokiej analizy prawa polskiego, prawa międzynarodowego, jak również indywidualnej sytuacji pracownika. Niemniej jednak, poprawna klasyfikacja przychodów już na etapie przygotowania informacji podatkowej PIT-11 pozwala na prawidłowe przygotowanie zeznania podatkowego przez pracownika, a tym samym zmniejszenie ryzyka postępowania wyjaśniającego oraz konieczności dokonywania późniejszych korekt.