Skonto, czyli procentowy rabat dla zamówienia jako zachęta do szybkiego płacenia faktur, stosowane jest często przez kontrahentów zagranicznych. Informacja o skoncie podawana jest zazwyczaj już na fakturze dokumentującej dostawę (przy warunkach płatności). Nabywca może skorzystać z tego rabatu, o ile w krótkim terminie dokona zapłaty za fakturę. Miła rzecz, jednak z perspektywy polskiego nabywcy zapłata faktury ze skontem powoduje konieczność korygowania podstawy opodatkowania, VAT należnego i naliczonego. Zagraniczni kontrahenci jednak rzadko wystawiają faktury korygujące potwierdzające rabat zwizualizowany już w danych na fakturze.

Kiedy i na podstawie jakiego dokumentu ująć więc skonto (nieudokumentowane korektą)?

Do 30 września 2021 r. ustawa o VAT nie zawierała przepisów dotyczących okresu korekty podstawy opodatkowania dla transakcji transgranicznych (m.in. WNT, import usług). Podatnicy występowali w tym zakresie o interpretacje indywidualne. Niektóre z nich wskazywały bardzo korzystne dla podatników rozwiązanie – jeśli zapłata ze skontem została dokonana przed złożeniem deklaracji za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy – podatnik mógł obniżyć podstawę opodatkowania na bieżąco, tzn. od razu wykazywał niższą podstawę opodatkowania[1].

Pakiet SLIM VAT 2 przyniósł uregulowanie prawne w omawianym zakresie. Na podstawie dodanych do ustawy o VAT artykułów 29a ust. 15a oraz 30a ust. 1a – gdy podstawa opodatkowania dla transakcji rozliczanych przez nabywcę (m.in. WNT, import usług) ulega obniżeniu, podatnik dokonuje jej korekty w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna obniżenia podstawy opodatkowania. Z kolei art. 86 ust. 19c ustawy o VAT wskazuje, że w przypadkach obniżenia podstawy opodatkowania, o których mowa w art. 29a ust. 15a i art. 30a ust. 1a, nabywca towaru lub usługi jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym dokonał korekty podstawy opodatkowania.

Już 17 maja 2022 r. ukazała się interpretacja indywidualna (nr 0114-KDIP1-2.4012.101.2022.1.JO) odnosząca się do nowych zasad i dotycząca korekty podstawy opodatkowania w związku z zapłatą faktury z zastosowaniem skonta. W interpretacji tej DKIS potwierdził, że w przypadku skonta:

  • okresem rozliczeniowym, w którym zaistniała przyczyna obniżenia podstawy opodatkowania jest miesiąc, w którym dokonano zapłaty niższej ceny w wyznaczonym przez dostawcę terminie płatności, oraz
  • przy braku faktury korygującej od zagranicznego kontrahenta, podatnik dokonujący korekty zmniejszającej podając numer faktury pierwotnej, nie stosuje oznaczenia WEW.

Powyższe oznacza, że podatnicy powinni „pilnować” faktur od zagranicznych kontrahentów zapłaconych ze skontem później niż w miesiącu powstania obowiązku podatkowego. Zobowiązani są bowiem rozliczyć je w pełnej kwocie w miesiącu powstania obowiązku podatkowego, a następnie dokonać korekty w miesiącu zapłaty.

[1] Np. nr 0112-KDIL1-3.4012.304.2017.2.JN z 29 września 2017 r., nr 2461-IBPP2.4512.49.2017.1.ICz z 11 kwietnia 2017 r.