Jeszcze w grudniu rozmyślając o „uproszczeniach” Slim VAT 1 trzymaliśmy kciuki, aby chociaż rozliczanie faktur korygujących in plus – zgodnie z komunikacją MF – faktycznie pozostało w dotychczas wypracowanym, komfortowym modelu (pierwotny błąd – korekta, nowe okoliczności – rozliczenie bieżące). Pojawiające się zwroty w towarzyszących nowelizacji dokumentach budziły wątpliwości, o czym pisaliśmy na naszym blogu.

Pierwsze interpretacje rozwiewają nasze nadzieje…

Lutowe interpretacje o nr. 0114-KDIP1-2.4012.481.2020.1.RD i 0114-KDIP1-2.4012.484.2020.1.RD dla branży automotive stanowią kwintesencję problemu, z jakim zmierzą się wkrótce podatnicy stosujący w rozliczeniach zasadę „koszt plus”/true-up. Poniżej, przywołujemy w szczegółach pierwszą z interpretacji.

Podatnik sprzedający samochody w ciągu kwartału stosował cenę sprzedaży opartą na kosztach szacowanych/prognozowanych. Po upływie kwartału, znając finalną bazę kosztową (której z uzasadnionych biznesowo przyczyn nie dało się poznać w trakcie kwartału), następuje skorygowanie stosowanych cen (in plus lub in minus).

Przy okazji zmian przepisów, podatnik postanowił potwierdzić, moment rozliczenia true-up i kurs walutowy, jaki w takiej sytuacji zastosować.

Pomimo dotychczasowego jasnego podejścia sądów[1], ale i części organów[2], szeroko również przywoływanego we wniosku, oraz treści przepisów wprowadzonych pakietem SLIM VAT 1, DKIS wskazał, że tego typu korekty (in plus) – wbrew brzmieniu przepisów – należy ujmować w okresie, w którym wystawiono fakturę pierwotną.

Poniżej, szeroko przywołujemy dość kuriozalną argumentację (historycznie odrzucaną przez sądy):

  • „w odniesieniu do planowanego schematu sprzedaży nie jest istotne w sprawie, że Wnioskodawca w momencie wystawienia faktury pierwotnej na rzecz Spółki X, nie będzie znał rzeczywistej (ostatecznej) kwoty kosztów poniesionych w związku z produkcją i dystrybucją samochodów oraz to, że wartość ostateczna będzie znana dopiero po zakończeniu kwartału. Należy zauważyć, że data dokonania transakcji sprzedaży samochodów przez Wnioskodawcę będzie datą ustaloną świadomie przez strony transakcji. Obie strony ustalają w umowie, że dostawa będzie dokonywana danego dnia pomimo tego, iż ostateczna wartość sprzedawanego samochodu nie będzie znana na dzień dokonania tej dostawy. Oznacza, to, że na dzień dokonania transakcji pierwotnej, zarówno Wnioskodawca jak i Spółka X, będą posiadały wiedzę, że cena samochodu ulegnie zmianie, a zatem przyczyna korekty, będzie możliwa do przewidzenia już w momencie realizacji transakcji pierwotnej. Co więcej ta sytuacja nie będzie sytuacją jednostkową a sytuacją powtarzającą się, wynikającą z zawartych w umowie postanowień. Okoliczność, że Wnioskodawca nie ustali na moment sprzedaży konkretnej ostatecznej ceny samochodu, ponieważ przy kalkulacji ceny nie uwzględni całej bazy kosztowej, nie będzie istotna z punktu widzenia terminu rozliczenia korekty in plus”;
  • „korekta in plus może być rozliczana na bieżąco jedynie w przypadku, gdy korekta jest spowodowana przyczynami zaistniałymi po dokonaniu sprzedaży i niemożliwymi do przewidzenia w momencie wystawienia faktury pierwotnej”;
  • „w tym przypadku nie można zatem uznać, że przyczyną wystawienia faktur korygujących zwiększających podstawę opodatkowania i kwotę podatku należnego jak i zmniejszających podstawę opodatkowania i kwotę podatku należnego są dodatkowe okoliczności, których nie można było przewidzieć w dniu wystawienia faktury pierwotnej, a które zaistniały po dokonaniu pierwotnej sprzedaży, (okoliczności nieznane w momencie wystawienia faktury)”.

Czy Ministerstwo Finansów zareaguje na sposób rozumienia przepisów, już historycznie negowany przez sądy administracyjne – precyzując kwestię w finalnych objaśnieniach lub doprowadzając do zmiany wydanych interpretacji? Czekamy ponownie z nadzieją… a zaniepokojonych zapraszamy do kontaktu z naszymi doradcami VAT i TP, aby kwestię tą monitorować/zabezpieczać na bieżąco.

Warto doczytać:

[1] Np. I FSK 1710/12: „Jeżeli natomiast wystawienie faktury korygującej podatek należny jest efektem zdarzenia, które wystąpiło po upływie danego okresu rozliczeniowego, np. podniesienie ceny w następnym miesiącu, dokonana korekta powinna zostać uwzględniona w rozliczeniu za miesiąc, w którym to zdarzenie nastąpiło.

Pierwotne bowiem zobowiązanie podatkowe, w momencie powstania obowiązku podatkowego ukonstytuowało się w prawidłowej wielkości, a jego zwiększenie następuje w takim przypadku w następstwie zdarzenia zaistniałego już po powstaniu obowiązku podatkowego, modyfikującego wielkość tegoż zobowiązania w momencie jego zaistnienia.

Skoro zatem zdarzenie to miało miejsce po powstaniu już obowiązku podatkowego, nie ma podstaw do wykazywania jego skutków w okresie powstania tego obowiązku, lecz w okresie, w którym zdarzenie to zaistniało, kształtując wielkość zobowiązania podatkowego w nowej wysokości.”.

[2] Np. 0111-KDIB3-3.4012.61.2019.1.MAZ: „W momencie wystawiania faktury miesięcznej (…) nie jest znana rzeczywista, ostateczna wartość usług, (…) znana jest jedynie metodologia fakturowania: faktura miesięczna zawiera prognozowaną (szacowaną) wartość usługi, opartą o budżet Usługodawcy; faktura kwartalna korygująca uwzględnia rzeczywistą, ostateczną wartość miesięcznie nabywanych usług, opartą o zakres wykonanych usług i poniesionych kosztów. Taki sposób rozliczania i fakturowania usług importowanych przez Wnioskodawcę jednoznacznie wskazuje, że przyczyny wystawiania faktur korygujących nie mają charakteru pierwotnego, wynikającego z błędnego dokumentowania zdarzenia gospodarczego lub innych błędów, które przy dochowaniu należytej staranności, nie powinny mieć miejsca. Faktura korygująca w tej sytuacji jest wynikiem następstwa ustalenia rzeczywistej wartości usług, której w momencie fakturowania miesięcznego nie można było określić w rzeczywistej wielkości”.