WSA potwierdziło stanowisko podatnika, w zakresie niestosowania limitacji przewidzianej w art. 15c ust. 1 ustawy o CIT do nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nieprzekraczającej w danym roku podatkowym kwoty 3 mln PLN. Zdaniem WSA z literalnej wykładni przepisów wynika, że limitacja kosztów do wysokości 30% EBITDA nie ma zastosowania do tej części nadwyżki kosztów finansowania dłużnego, która nie przekracza 3 mln PLN. Dopiero w sytuacji, gdy u danego podatnika nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przekracza 3 mln PLN, należy zastosować wskaźnik obliczany na podstawie wartości EBITDA, jednak jedynie w stosunku do nadwyżki kosztów finansowania dłużnego przekraczających wspomnianą kwotę 3 mln PLN.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 czerwca 2020 r., sygn. III SA/Wa 2604/19