Sam fakt posiadania przez osobę prawną nieruchomości nie przesądza – w kontekście podatku od nieruchomości - o ich związku z prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą.

Taki wniosek płynie z części najnowszych wyroków sądów, które wskazują, że rozważania Trybunału Konstytucyjnego przeprowadzone w uzasadnieniu wyroku z dnia 12 grudnia 2017 r. (sygn. akt SK 13/15) mają charakter uniwersalny i mogą znaleźć przełożenie również na sytuację osób prawnych – tak orzekł m.in. WSA w Rzeszowie w wyroku z dnia 23 stycznia 2017 r. (sygn. akt I SA/Rz 729/17).

Zgodnie z ww. orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego dla opodatkowania gruntu podwyższoną stawką podatku od nieruchomości nie jest wystarczające samo prowadzenie przez osobę fizyczną działalności gospodarczej - konieczne jest ustalenie faktycznego sposobu jej wykorzystania. Niniejszy wyrok zapadł jednak w konkretnym stanie faktycznym – odnosił się do sytuacji małżonków wspólnie posiadających działkę, która nigdy nie była wykorzystywana na potrzeby prowadzonej przez jednego ze współmałżonków działalności gospodarczej.

Pojawiły się już jednak pierwsze orzeczenia, w których wojewódzkie sądy administracyjne wykraczają poza kierunek wykładni literalnej przepisów wskazany przez Trybunał Konstytucyjny. WSA w Rzeszowie w powołanym powyżej prawomocnym wyroku wskazał bowiem na wielowymiarowość tez Trybunału – powinny znaleźć one zastosowanie nie tylko w przypadku przedsiębiorców będącymi osobami fizycznymi, ale także osobami prawnymi. Orzeczenie zapadło w sprawie ze skargi podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Podobna sytuacja miała również miejsce w przypadku trzech analogicznych orzeczeń WSA w Poznaniu (wyrok z dnia 17 stycznia 2018 r., sygn. akt I SA/Po 755/17, wyrok z dnia 17 stycznia 2018 r., sygn. akt I SA/Po 756/17, wyrok z dnia 17 stycznia 2018 r., sygn. akt I SA/Po 757/17 – orzeczenia prawomocne). Sąd uchylając decyzje organu I i II instancji określające spółce z ograniczoną odpowiedzialnością wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości, wskazał, iż organy podatkowe winny rozważyć, czy orzeczenie Trybunału znajdzie zastosowanie również w przedmiotowych sprawach, w szczególności w zakresie wywodzonego stanowiska, że sam fakt posiadania przez spółkę spornych nieruchomości nie przesądza o ich związku z prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą.

Nie sposób jednak nie zauważyć, że obok korzystnych rozstrzygnięć dla przedsiębiorców działających w formie osób prawnych, wciąż zapadają orzeczenia odmawiające szerszego zastosowania stanowiska Trybunału, w tym Naczelnego Sądu Administracyjnego (np. wyrok NSA z dnia 8 marca 2018 r., sygn. akt II FSK 906/16).

Tym samym podatnicy podatku od nieruchomości (osoby prawne) nadal mogą mieć wątpliwości co do prawidłowego sposobu opodatkowywania nieruchomości będących ich własnością, lecz nie wykorzystywanych w działalności gospodarczej. Pomimo szeregu argumentów za zrównaniem podejścia do opodatkowania nieruchomości należących do osób fizycznych i osób prawnych, ciężko jest obecnie określić, która z ww. linii orzeczniczych stanie się linią dominującą, mogącą w perspektywie czasu ujednolicić podejście do tego zagadnienia.