Polityka Ministerstwa Finansów nastawiona na wzmożoną walkę z oszustwami podatkowymi oznacza dla przedsiębiorców częstsze i bardziej szczegółowe postępowania kontrolne. Organy podatkowe mogą kwestionować transakcje dokonane przez uczciwych podatników z podmiotami nierzetelnymi, jeśli stwierdzą po ich stronie brak należytej staranności przy dokonywaniu weryfikacji kontrahenta. Przedsiębiorcy natomiast od dawna zwracają uwagę, że brakuje im odpowiednich narzędzi do przeprowadzenia weryfikacji, która w ocenie organów podatkowych byłaby wystarczająca do uznania, że nowy kontrahent jest rzetelny. Nowe uprawnienia podatników w tym zakresie wprowadza ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa[1], którą prezydent podpisał 24 listopada 2017 r.

Po zmianach każdy przedsiębiorca uzyska na wniosek od organu podatkowego zaświadczenie dotyczące rozliczeń podatkowych swojego kontrahenta w zakresie złożenia/niezłożenia deklaracji, ujęcia/nieujęcia w złożonej deklaracji zdarzeń objętych obowiązkiem oraz zalegania/niezalegania w podatkach. Do wydania takiego zaświadczenia nie jest potrzebna zgoda kontrahenta.

Uprawnienie dotyczy jednak uzyskania zaświadczenia dotyczącego podmiotów, które są już kontrahentami podatnika. Nie obejmuje firm, z którymi dopiero planowane jest rozpoczęcie współpracy. Takie rozwiązanie zapewni tylko częściową ochronę przedsiębiorców, ponieważ potrzeba weryfikacji występuje przede wszystkim przed zawarciem pierwszej transakcji.

Dyskutowana nowelizacja Ordynacji podatkowej[2] wprowadziła jeszcze jedną zmianę. Do katalogu dowodów w postępowaniu podatkowym dodane zostały inne dokumenty zgromadzone w toku działalności analitycznej Krajowej Administracji Skarbowej. W ocenie ustawodawcy ma to wyeliminować wątpliwości i sprzeciwy podatników wobec wykorzystywania tego rodzaju dowodów, np. analiz rynkowych dokonywanych przez organy.

Warto wskazać, że w Ordynacji podatkowej znajduje się już przepis, zgodnie z którym jako dowód w postępowaniu podatkowym należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem (art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej). Stawiając więc hipotezę, że organy podatkowe podejmują czynności wyłącznie na podstawie i w granicach przepisów prawa, można dojść do wniosku, że wprowadzenie tej zmiany było zbędne.

Nowelizacja wchodzi w życie z dniem 25 grudnia 2017 r.

[1] Dz. U. 2017 poz. 2169.

[2] T.j. Dz.U. 2017 poz. 201.

Interesuje Cię ten temat? Skontaktuj się z autorem artykułu.