MLI, konwecja paryska, Multilateral Convention

Dzisiejszy wpis z naszego cyklu dotyczącego Multilateralnej Konwencji (MLI) poświęcony jest proponowanym zmianom obowiązujących w traktatach przepisów dotyczących stosowania mechanizmów zapobiegających podwójnemu opodatkowaniu dochodów.

Zasadniczym celem zawierania umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania jest rozgraniczenie praw umawiających się Państw do opodatkowania dochodu podatnika poprzez eliminowanie podwójnego opodatkowania dochodów transgranicznych osiąganych przez ich rezydentów. W przypadku nie zawarcia takiej umowy dochody rezydenta osiągane za granicą opodatkowane są podwójnie – raz w państwie źródła oraz ponownie w państwie rezydencji.

Dotychczas OECD w Modelowej Konwencji rekomendowała stosowanie dwóch mechanizmów:

  1. metody wyłączenia z progresją – polegającej na zwolnieniu z opodatkowania w państwie rezydencji dochodu, który podlegał opodatkowaniu w państwie źródła. Z tym, że zastrzeżenie progresji umożliwia państwu rezydencji uwzględnienia zagranicznego dochodu w celu ustalenia właściwej stawki podatkowej do dochodu uzyskanego w państwie rezydencji, oraz
  2. metody proporcjonalnego odliczenia – polegającej na możliwości obniżenia podatku w państwie rezydencji o podatek zapłacony w państwie źródła w części, w jakiej dochód zagraniczny został opodatkowany w państwie rezydencji.

W umowach których stroną jest Polska można znaleźć oba mechanizmy.

Pierwszy z wymienionych mechanizmów (poza eliminowaniem podwójnego opodatkowania) może również umożliwiać działania w celu unikania opodatkowania lub efektywnie nieopodatkowanie dochodu podatnika w ogóle. Jeżeli bowiem państwo źródła zwalnia z podatku określony rodzaj dochodów lub stosuje wobec niego niższe stawki niż państwo rezydencji pojawia się zachęta do sztucznego przenoszenia źródła dochodu za granicę i efektywnego obniżenia opodatkowania. OECD i G20 postulują od wielu lat zmianę podejścia oraz podjęcia działań które powinny zapobiegać wykorzystywaniu mechanizmów z umów do efektywnego nieopodatkowania dochodu.
MLI proponuje sygnatariuszom Konwencji stosowanie trzech metod, które w przeciwieństwie do metody wyłączenia mają zapobiegać nieuprawnionemu podwójnemu nieopodatkowaniu dochodów transgranicznych, tzn. państwo rezydencji:

  1. nie zwolni z opodatkowania dochodu, który w państwie źródła został zwolniony z opodatkowania (podatek nie był efektywnie pobrany) lub opodatkowany został niższą stawką (państwo rezydencji zastosuje do dochodu opodatkowanego niższą stawką metodę proporcjonalnego odliczenia);
  2. nie zwolni z opodatkowania dywidendy otrzymanej przez rezydenta tego państwa, która obniżyła podstawę opodatkowania wypłacającego w państwie źródła na podstawie wewnętrznych przepisów tego państwa (na takie odliczenie pozwala np. Luksemburg) – z tym, że zastosowanie tej metody nie pozbawia prawa do odliczenia w państwie rezydencji kwoty podatku zapłaconego w państwie źródła (klauzula anty-hybrydowa);
  3. stosować będzie wyłącznie metodę proporcjonalnego odliczenia.

Ponadto, MLI przewiduje, że każda ze stron Konwencji będzie miała możliwość swobodnego wyboru pomiędzy stosowaniem wybrane reżimu unikania podwójnego (nie)opodatkowanie. W przypadku stosowania zaś różnych metod przez państwa-strony, podatnik powinien zastosować metodę obowiązującą w jego państwie rezydencji.

Co oznaczają proponowane zmiany dla rezydentów naszego kraju? – Niewiele. Obecnie bowiem umowy, których stroną jest Polska – jak również wewnętrzne przepisy podatkowe – zawierają w większości mechanizmy obronne przeciwko strukturom, które mają zwalczać rozwiązania zaproponowane w MLI.

Więcej na temat Multilateralnej Konwencji (MLI):

MLI cz. 1: Uwaga na podatek u źródła i inne korzyści

MLI cz. 2: Nie dać się przeLOBować

Interesuje Cię ten temat? Skontaktuj się z autorem artykułu.