Od kilku lat na agendzie kontrolujących są nieodpłatne świadczenia otrzymywane przez polskich podatników. Nieodpłatne gwarancje, nieodpłatne prawo do korzystania ze znaku firmowego czy pełnienie funkcji członka zarządu bez wynagrodzenia są tematami często poruszanymi podczas kontroli podatkowych.

Zazwyczaj organy podatkowe podchodzą do nich automatycznie i dokonują doszacowania nieodpłatnego świadczenia bez pełnej analizy stanu faktycznego. A często brak wynagrodzenia nie oznacza, że dane świadczenie jest nieodpłatne (np. wynagrodzenie jest uwzględnione w innym rozliczeniu lub nie ma faktycznej korzyści po stronie otrzymującego nieodpłatne świadczenie). Dlatego cieszy ostatnie orzeczenie NSA, który w ślad za WSA potwierdził, że brak wynagrodzenia nie zawsze stanowi o nieodpłatnym świadczeniu, a rozstrzygnięcia o odpłatności należy dokonać na podstawie szczegółowej analizy okoliczności sprawy.

Wyrok NSA z dnia 27.11.2014, sygn. II FSK 2640/12.