W kwestii kwalifikacji usług ubezpieczeniowych jako podlegających przedmiotowo podatkowi u źródła do 2016 roku zarówno organy podatkowe jak i sądy administracyjne prezentowały zgodne stanowisko wskazując, że stanowią one usługi zbliżone do gwarancji, przez co podlegają poborowi podatku u źródła.

W ostatnich latach można zaobserwować zmianę stanowiska sądów, które konsekwentnie uchylają zaskarżone interpretacje indywidualne w tym przedmiocie. Jednocześnie w najnowszym wyroku NSA z lipca (sygn. II FSK 130/21) oraz dwóch wyrokach NSA z maja 2023 roku (sygn. II FSK 1295/20 oraz II FSK 2757/20) oraz w wyroku WSA w Gorzowie Wielkopolskim z kwietnia 2023 roku (sygn. I SA/Go 58/23) sądy potwierdziły, iż usługi ubezpieczeniowe nie są usługami podobnymi do gwarancji, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT.

Podatkowe traktowanie usług ubezpieczeniowych

Na gruncie prawa podatkowego za tym, że usługi ubezpieczeniowe nie są usługami podobnymi do gwarancji, przemawiał uchylony z końcem 2021 roku art. 15e ustawy o CIT. Wspomniany przepis zawierał katalog usług niematerialnych wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. Katalog ten wprost wymieniał usługi ubezpieczenia obok gwarancji i poręczeń, co jednocześnie wskazuje na ich rozróżnienie i odrębne traktowanie przez ustawodawcę. Poprzez analogię można więc interpretować zakres art. 21 ustawy o CIT, który definiuje świadczenia objęte podatkiem u źródła – katalog ten nie wymienia usług ubezpieczeniowych obok gwarancji, jako podlegających zryczałtowanemu podatkowi.

Umowa ubezpieczenia a gwarancja

Umowa ubezpieczenia, przykładowo, majątkowego, ma na celu zabezpieczenie majątku podmiotu ubezpieczonego, zawsze jest umową dwustronną, a w jej ramach ubezpieczający jest zobowiązany do opłacania składek. Z kolei celem gwarancji jest potwierdzenie wiarygodności finansowej przedsiębiorcy względem kontrahenta, przy czym jej beneficjent nie jest zobowiązany do opłacania składek na rzecz gwaranta, a sama umowa gwarancji może być umową wielostronną.

Powyższe pozwala zauważyć, że pomiędzy umową ubezpieczenia a gwarancją występują znaczące różnice w zakresie celu, w jakim są nabywane, zobowiązań stron, a także samej ich istoty, przez co nie należy tych świadczeń ze sobą utożsamiać.

Podsumowanie

W konsekwencji nie powinno budzić wątpliwości, że w rozumieniu przepisów dotyczących podatku u źródła, usługi te nie są objęte ich zakresem – nie są odrębnie wymienione w jego zakresie, ani też nie powinny być traktowane jako usługi „o podobnym charakterze” do usług gwarancji.

W naszej ocenie ostatnie wyroki NSA oraz WSA wpisują się w ugruntowaną w ostatnim czasie linię orzeczniczą – stanowią korzystne dla podatników stanowisko judykatury potwierdzające, że usługi ubezpieczeniowe nie stanowią przedmiotu opodatkowania podatkiem u źródła. Niemniej, organy podatkowe dalej próbują kwestionować takie podejście (czy to w ramach interpretacji indywidualnych, czy też kontroli podatkowych) – zachęcamy więc do kontaktu z ekspertami CRIDO w celu analizy możliwości zastosowania odpowiedniego środka zapobiegawczego w przypadku dokonywania płatności z tytułu usług ubezpieczeniowych.

Zobacz film: Usługi IT pod kątem podatku u źródła (WHT)

Podatek u źródła (WHT) i usługi IT to dwa ważne aspekty polskiej rzeczywistości biznesowej. Nabywanie usług IT dotyczy bowiem większości organizacji. Zapraszamy na film, który przybliża to zagadnienie.