W poniedziałek 16 marca Prezydent podpisał ustawę z 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw. Ustawa wprowadza nową definicję obiektu budowlanego. Przepis w dotychczasowym brzmieniu stanowił: „Ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym należy przez to rozumieć budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami, obiekt małej architektury”. Natomiast po nowelizacji obiekt budowlany będzie zdefiniowany jako „budynek, budowla bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych”.

Mając na uwadze, że definicja budynku i budowli dla celów opodatkowania podatkiem od nieruchomości, odwołuje się do pojęcia „obiektu budowlanego” z Prawa budowlanego, nowelizacja Prawa budowlanego może przełożyć się na zmiany w zakresie opodatkowania. Wskazana nowelizacja może mieć w szczególności znaczenie dla właścicieli dużych obiektów przemysłowych (np. właścicieli budynków, w których zlokalizowane są instalacje i urządzenia o znacznej wartości).

Zgodnie z dotychczasowym brzmieniem Prawa budowlanego, przez pojęcie „obiekt budowlany” należy rozumieć m.in. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. W konsekwencji, w oparciu o powołane przepisy można twierdzić, że instalacje i urządzenia techniczne zlokalizowane w budynku nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania (skoro składają się na definicję budynku, to opodatkowaniu jako jeden obiekt podlega budynek wraz z tymi instalacjami i urządzeniami). Takie stanowisko znajdowało generalnie potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych.

Znowelizowany przepis wprowadza przesłankę zawężającą: jako jeden obiekt budowlany razem z budynkiem traktowane są tylko te instalacje, które zapewniają możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem (np. instalacja elektryczna, wodociągowa itp.). Zmiana brzmienia przepisu może spowodować, że organy podatkowe będą chciały opodatkować część instalacji w budynku niezależnie od budynku (np. w przypadku instalacji i urządzeń produkcyjnych można twierdzić, że nie są one niezbędne do użytkowania budynku zgodnie z jego przeznaczeniem).

Znowelizowany przepis rezygnuje też z przesłanki „całości techniczno-użytkowej”, która miała zastosowanie w odniesieniu do budowli. Po zmianie, w przypadku budowli, analogicznie jak w przypadku budynków, decydujące znaczenie będzie miała okoliczność, czy instalacje „zapewniają możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem”. Trudno obecnie przewidzieć, w jaki sposób ta zmiana w odniesieniu do budowli znajdzie odzwierciedlenie w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz interpretacjach organów podatkowych.

Ustawa ma wejść w życie 3 miesiące po jej opublikowaniu (w praktyce jej wejście w życie planowane jest na początek lipca 2015 r.).