Przegląd interpretacji indywidualnych styczeń

Ulga B+R

Projekt mający na celu unowocześnienie systemu informatycznego służącego do zarządzania działalnością Wnioskodawcy jest działalnością B+R

Re-wdrożenie to projekt Spółki, którego celem jest doprowadzenie do unowocześnienia i usprawnienia systemu informatycznego wspomagającego zarządzanie działalnością Wnioskodawcy. Zdaniem Spółki prowadzi ona prace rozwojowe, gdyż mają one charakter twórczy, systematyczny oraz prowadzą do zwiększenia zasobów wiedzy. Spółka wystosowała zapytanie czy projekt stanowi działalność B+R, z czym zgodził się Dyrektor KIS.

Dyrektor KIS uznał za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy dotyczące możliwości rozliczenia ulgi na działalność badawczo-rozwojową w związku z re-wdrożeniem systemu operacyjnego oraz niezbędnego oprogramowania.

Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 15 maja 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.128.2023.2.MR

Prawo do odliczenia ulgi na innowacyjnych pracowników należy powiązać nie z miesiącem, w którym świadczona była praca, ale z miesiącem poboru zaliczki PIT

Wnioskodawca wypłacał wynagrodzenia do 10 dnia miesiąca, następującego po miesiącu, w którym świadczona była praca. W związku z takimi zasadami poboru wynagrodzeń, zaliczka na podatek dochodowy za grudzień, pobierana była już w styczniu kolejnego roku. Dyrektor KIS przyjął, że z prawem do odliczenia ulgi należy powiązać moment wpłacenia zaliczki, nie świadczenia pracy, a co za tym idzie odmówił Wnioskodawcy prawa do odliczenia za grudzień w zamkniętym roku podatkowym.

Dyrektor KIS zakwestionował stanowisko Spółki w zakresie ustalenia, czy będzie ona uprawniona do skorzystania z pomniejszenia kwoty podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego pobranych z wynagrodzenia za grudzień o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej Spółkę w danym roku podatkowym zgodnie z art. 18db Ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 5 maja 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.23.2023.2.MR

Koszty modyfikacji materiału nie stanowią kosztów kwalifikowanych, jeżeli modyfikacja ogranicza się wyłącznie do określonych usług na powierzonym materiale

Spółka usprawnia i modyfikuje dwa rodzaje produktów – nowe produkty wykonane znaną Wnioskodawcy technologią oraz nowe produkty wytworzone w wyniku zastosowania zupełnie nowej dla Spółki technologii, oba jednak powstają w rezultacie działalności B+R.

W wydanej interpretacji indywidualnej Dyrektor KIS przyjął, że koszty modyfikacji materiałów nie mogą być uznane za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy o CIT. Według Dyrektora KIS w takim stanie faktycznym nabywa on od swoich kontrahentów usługę modyfikacji materiału, ograniczającą się jedynie do poszczególnych czynności na powierzonym materiale, co nie prowadzi to do powstania nowego (zmodyfikowanego materiału). W efekcie Wnioskodawcy nie przysługuje ulga.

Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 12 kwietnia 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.14.2023.2.MW

Projektowanie i budowa produktu na indywidualne zlecenie klienta jest działalnością B+R

Wnioskodawca świadczy usługi w obszarze projektowania, konstrukcji i montażu maszyn, urządzeń oraz linii produkcyjnych w związku z tym oferuje różnego typu produkty służące montażowi. Produkty są wykonywane indywidualnie, na zlecenie klientów, w związku z czym w znacznej mierze są to maszyny innowacyjne oraz unikatowe.

Spółka zapytała Dyrektora KIS czy taka działalność mieści się w definicji działalności badawczo-rozwojowej. Dyrektor KIS zgodził się z jej stanowiskiem, ponieważ działalność Spółki jest prowadzona w sposób twórczy, systematyczny, w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz obejmuje prace rozwojowe. Tak więc, projektowanie i budowa produktu na indywidualne zlecenie Klienta stanowią działalność B+R, z uwzględnieniem etapu związanego z zakupem komponentów, surowców a także całych maszyn w celu budowy produktu, także testy, próby i walidacje stanowią działalność B+R.

Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 27 marca 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.28.2023.2.MBD

Koszt produkcji składników wytwarzanych przez jednostkę samodzielnie może być kosztem kwalifikowanym

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą opierającą się na projektowaniu i produkcji maszyn i systemów automatyki przemysłowej. Na zlecenie klientów realizuje projekty dotyczące opracowywania innowacji w budowie maszyn, nie powielając przy tym rozwiązań dostępnych na rynku.

Do Dyrektora KIS trafiło zapytanie, czy koszty ponoszone przez Wnioskodawcę można uznać za koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 Ustawy o CIT. Spółka ponosi koszty zakupu materiałów (materiałów, części, podzespołów), ewidencjonując je odpowiednio dla każdej zbudowanej maszyny. Dyrektor KIS uznał takie podejście za poprawne, w związku z tym, że materiały były wykorzystywane bezpośrednio w działalności badawczo rozwojowej.

Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 21 czerwca 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.241.2023.2.ZK

Ulga na prototyp

Przy ocenie nowości produktu w związku z ulgą na prototyp należy odnosić się do znaczenia językowego tego pojęcia

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji opakowań. Spółka podjęła się opracowania technologii i realizacji projektu, którego celem było stworzenie unowocześnionego produktu, tj. ulepszonej wersji opakowań. Wnioskodawca zamierza wprowadzić je do swojej oferty oraz rozpocząć ich produkcję seryjną, jednocześnie zaprzestając produkcji poprzedniej wersji opakowań. Spółka wystąpiła do Dyrektora KIS z zapytaniem czy nowa wersja opakowań stanowi „nowe produkty” w rozumieniu art. 18ea ust. 3 Ustawy o CIT.

Dyrektor KIS potwierdził założenie Spółki zgodnie, z którym „nowość” produktu należy interpretować zgodnie z językowym znaczeniem tego słowa, bowiem Ustawa o CIT nie definiuje wprost pojęcia „nowy produkt”. Więc przykładowo nowym produktem będzie taki, który zajął miejsce poprzedniego czy następny, dalszy (zgodnie z definicją pochodzącą ze Słownika Języka Polskiego PWN).

Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 16 marca 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.807.2022.1.MBD

Koszty badań, certyfikacji i homologacji jako koszty wprowadzenia na rynek nowego produktu

Podatnik powziął wątpliwość czy ponoszone przez niego koszty:

badań homologacyjnych,
wydania i rozszerzenia homologacji,
rozszerzenia badań wykonywanych przez Instytut Transportu Samochodowego,
uzyskania i odnowienia certyfikatów,
uzyskania raportów z Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców (CEPiK)

- nazwane przez niego kosztami badań, certyfikacji i homologacji są kosztami wprowadzenia na rynek nowego produktu w rozumieniu art. 18ea ust. 6 pkt 1 Ustawy o CIT.

Wnioskodawca zauważył, że wymienione koszty ponosi on w związku z ustawowym przymusem chociażby zarejestrowania prototypu i udostępnienia go do ruchu drogowego, a więc poniesienie tych kosztów jest finalnie niezbędne do sprzedaży nowego produktu zgodnie z prawem. Bez ich poniesienia sprzedaż nie byłaby w ogóle możliwa. Dyrektor KIS uznał argumentację Spółki za właściwą, jednocześnie zgadzając się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że koszty badań, certyfikacji i homologacji są kosztami wprowadzenia na rynek nowego produktu w rozumieniu art. 18ea ust. 6 pkt 1
Ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 14 marca 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.48.2023.1.MBD

Ulga na ekspansję

Wydatki na usługi influencera mogą być premiowane ulgą na ekspansję

Wnioskodawca prowadzący działalność na rynku paszowym zwrócił się do Dyrektora KIS z zapytaniem o możliwość rozliczenia kosztów zakupu usług influencera jako kosztów premiowanych ulgą na ekspansję. Wśród wymienionych przez Wnioskodawcę usług influencera znalazło się nagranie filmu promującego produkt oraz umieszczenie go w social mediach, ponadto influencer miał udostępnić materiały promocyjne w postaci nagrania, zdjęcia oraz opinii w swoich social mediach.

Dyrektor KIS uznał, że wymienione przez Wnioskodawcę koszty mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych dla ulgi na ekspansję pod warunkiem, że ich poniesienie w rzeczywistości prowadzi lub będzie prowadzić do zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 15 czerwca 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.216.2023.2.KWA

Nieistotna jest wysokość przyrostu przychodów ze sprzedaży produktów, który będzie uprawniał do skorzystania z ulgi na ekspansję – wystarczy nawet złotówka

Wnioskodawca wprowadził na rynek nową kolekcję produktów, którą odpowiednio promował dążąc do zwiększenia zainteresowania oraz sprzedaży. W związku z tym Wnioskodawca chciał skorzystać z ulgi na ekspansję.

Pytanie Spółki dotyczyło wysokości wzrostu przychodów, który powinien być osiągnięty w związku ze sprzedażą nowych produktów. Wnioskodawca uznał, że nie ma znaczenia wielkość przyrostu i może on wynosić choćby 1 zł, żeby mieć uprawnienie do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18eb Ustawy o CIT. Z takim stanowiskiem zgodził się Dyrektor KIS.

Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 6 czerwca 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.180.2023.1.SG

Brak możliwości skorzystania z ulgi na ekspansję, jeżeli poniesione wydatki służą budowaniu całościowego wizerunku marki, nie promocji konkretnego produktu

Wnioskodawca, w celu poszerzenia swojej działalności na rynku oraz zwiększenia sprzedaży produktów podejmuje wielotorowe działania promocyjne, obejmujące między innymi przekazywanie potencjalnym kontrahentom biznesowym gadżetów promocyjnych z oznaczeniem logo Spółki.

Sam Wnioskodawca przyznał, że działania związane z rozdawaniem gadżetów promocyjnych mają służyć budowaniu całościowego wizerunku Spółki oraz zwiększaniu jej rozpoznawalności wśród kontrahentów. W związku z tym Dyrektor KIS podważył możliwość premiowania kosztów takiej promocji w uldze na ekspansję. Zdaniem Dyrektora KIS premiowane koszty powinny być związane z promocją konkretnego produktu, nie całej marki.

Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 27 kwietnia 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.55.2023.2.AN

Zlecenie wykonania elementów produktu osobom trzecim nie przesądza o odebraniu prawa do ulgi na ekspansję

Wnioskodawca prowadzi działalność cateringową, polegającą na przygotowywaniu posiłków oraz dostarczaniu ich do klientów. Spółka zleca czynności takie jak: przygotowywanie składników dań, rozdrabnianie warzyw i owoców, porcjowanie, ważenie oraz pakowanie posiłków osobom trzecim. W wyniku czego Wnioskodawca powziął wątpliwość czy tak przygotowane produkty są „rzeczami wytworzonymi przez podatnika” w rozumieniu art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT, ergo czy Spółka może skorzystać z ulgi na ekspansję.

Dyrektor KIS, korzystnie dla podatnika, stwierdził, że zlecanie wykonania elementów produktu podmiotom trzecim, szczególnie jeżeli zleceniobiorca wykonuje swoje działania w siedzibie Spółki oraz pod nadzorem jej pracowników, nie powoduje wyjścia poza zakres definicji „rzeczy wytworzonych przez podatnika”, tym samym nie przekreśla prawa do ulgi.

Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 30 stycznia 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.176.2022.3.KS

IP BOX

Przychód uzyskiwany z opłat abonamentowych należnych z tytułu świadczenia usług udostępniania oprogramowania komputerowego w modelu SaaS jest w całości przychodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, bez względu na oferowane przez Spółkę w ramach abonamentu usługi wsparcia technicznego tzw. helpdesk

Wnioskodawca prowadzi działalność usługową w zakresie technologii informatycznych i komputerowych. Spółka projektuje, tworzy, rozwija oprogramowanie komputerowe, a następnie udostępnia je klientom w modelu SaaS (użytkownik uzyskuje dostęp do programu przez przeglądarkę internetową, a samo oprogramowanie technicznie znajduje się na serwerze udostępniającego).

Spółka uważa, że cały przychód, jaki uzyskuje ona w zamian za udostępnianie oprogramowania w modelu SaaS jest przychodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, mimo oferowanych przez Spółkę jednocześnie usług wsparcia technicznego tzw. helpdesku. Jak zauważa Wnioskodawca, usługa helpdesku nie jest traktowana jako odrębna usługa, ale jako część usługi i nie należy się za nią dodatkowe wynagrodzenie. Takie stanowisko Podatnika potwierdził Dyrektor KIS.

Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 19 maja 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.149.2023.2.MF

Preferencyjna stawka nie obejmuje całego dochodu ze sprzedaży produktu, a jedynie jego część przypadającą na kwalifikowane IP uwzględnioną w cenie sprzedaży

Wnioskodawca w ramach swojej działalności badawczo-rozwojowej wytworzył stojak grzejnikowy, który został zarejestrowany przez Urząd Patentowy RP. Spółce udzielono prawa z rejestracji wzoru przemysłowego pt. stojak grzejnikowy. W związku z tym Wnioskodawca, który będzie osiągał dochody ze sprzedaży zarejestrowanego stojaka, chciałby skorzystać w stosunku do tych dochodów z ulgi IP BOX.

Dyrektor KIS jednak negatywne odniósł się do zapytania Wnioskodawcy, zaznaczając, że chociaż prawo z rejestracji wzoru przemysłowego spełnia definicję kwalifikowanego IP, to ulgę IP BOX możemy zastosować tylko do części dochodu ze sprzedaży produktu, przypadającej na kwalifikowane prawo własności intelektualnej, nie zaś do całości dochodu.

Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 27 kwietnia 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.35.2023.3.MBD

Opłata za know-how zawierająca się w opłacie licencyjnej może być traktowana jako dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (interpretacja CRIDO)

Pozytywna interpretacja została wydana w wyniku ponownego rozpatrzenia przez Dyrektora KIS wniosku Spółki, z uwagi na zaskarżenie pierwotnej, niekorzystnej dla Wnioskodawcy interpretacji do WSA. Dyrektor KIS zaskarżył wyrok sądu I instancji, jednak NSA oddalił skargę.

Wnioskodawca prowadzi działalność w obszarze biotechnologii, specjalizując się w opracowywaniu i doskonaleniu produktów leczniczych. Spółka podjęła współpracę w ramach umowy licencyjnej, obejmującej wybrane patenty oraz związany z nimi know-how, stanowiący zbiór informacji niezbędnych dla prawidłowego wykorzystania owych patentów. Know-how i patenty są ze sobą powiązane w ścisły i nierozerwalny sposób, udzielenie licencji na jeden z nich, bez uwzględnienia drugiego, nie miałoby uzasadnienia, a ich podział byłby sztuczny. Z uwagi na powyższe, nie jest możliwe wyłączenie opłaty za know-how z opłaty licencyjnej.

Taka argumentacja przekonała Dyrektora KIS, który uznał za prawidłowe podejście Spółki, zgodnie z którym, osiąganym przez nią dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest dochód z opłat licencyjnych, w których zawarta jest również opłata za know-how.

Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 30 marca 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.146.2021.9.MBD, wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 marca 2022 r., sygn. III SA/Wa 2159/21, wyrok NSA w Warszawie z dnia 6 grudnia 2022 r., sygn. II FSK 754/22

Możliwość skorzystania z preferencji podatkowej IP BOX w związku z komercjalizowaniem produktu zarówno z tytułu ochrony patentowej, jak i ochrony na wzór przemysłowy

Wnioskodawca sprzedaje produkt, w którego cenie sprzedaży zawiera się kwalifikowane prawo własności intelektualnej z dwóch tytułów:

ochrony patentowej,
ochrony na wzór przemysłowy.

W związku z powyższym Podatnik zapytał Dyrektor KIS czy suma dochodu z obu kwalifikowanych IP może korzystać z preferencji podatkowej IP BOX. Dyrektor KIS zgodził się z podatnikiem, tj. przyjął taki sposób korzystania z preferencji za prawidłowy. Dyrektor KIS przypomniał również, że w takiej sytuacji, zgodnie z Objaśnieniami IP BOX wskaźnik nexus należy obliczyć odrębnie dla dochodów z poszczególnych IP.

Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 22 marca 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.899.2022.2.JKU

Produkcja gier VR, które są produktami innowacyjnymi stanowi działalność B+R, a same gry VR stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej i mogą podlegać opodatkowaniu stawką 5% wynikającą z preferencji IP BOX

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie tworzenia oprogramowania do obsługi różnego rodzaju okularów VR, a w szczególności tworzy gry na okulary VR (gry VR). Produkowane gry VR opierają się w znacznej mierze na grach standardowych, których mają być odpowiednikiem dla wirtualnej rzeczywistości. Jednak stworzenie gry VR wymaga również wielu innowacyjnych elementów, takich jak: mechanika ruchu postaci, animacje postaci czy mechanika sterowania postacią.

Wnioskodawca powziął wątpliwość czy produkcja gier VR stanowi działalność B+R oraz czy gry VR można uznać z kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Dyrektor KIS potwierdził oba zapytania. Gry VR uznano za kwalifikowane IP z uwagi na ich niepowtarzalność oraz sposób powstania, który spełnia cechy działalności B+R.

Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 20 marca 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.264.2022.2.MW

Klasyfikacja wniesionego aportu pod literę "d" wskaźnika nexus

W przypadku, otrzymania przez Spółkę aportu w postaci programów komputerowych, które bezpośrednio przyczyniają się do powstania kwalifikowanego IP, przy obliczaniu wskaźnika nexus tak wniesiony aport kwalifikujemy pod literę „d”.

Dyrektor KIS za prawidłową uznał argumentację Wnioskodawcy, opierającą się na Objaśnieniach IP BOX, w których wskazano, że wartość aportu będzie składową wartości litery c albo d, zawartej w mianowniku wskaźnika nexus.

Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 10 lutego 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.731.2022.2.AND

Opłaty abonamentowe za dostęp do oprogramowania komputerowego w modelu SaaS stanowią dochód z kwalifikowanego IP, uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi

Model SaaS polega na tym, że program komputerowy technicznie występuje w serwerze dostawcy, natomiast użytkownik uzyskuje do niego dostęp za pośrednictwem przeglądarki internetowej. Powyższy model udostępniania oprogramowania występuje u Wnioskodawcy.

W związku z tym Spółka zapytała Dyrektor KIS czy dochód z udostępniania użytkownikom oprogramowania (opłat abonamentowych) stanowi dochód z kwalifikowanego IP. Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na to, że rozwiązania typu SaaS obecnie kwalifikuje się jako usługi świadczone drogą elektroniczną, niepodlegające klasycznemu licencjonowaniu, za które to usługi otrzymuje on stosowne wynagrodzenie w postaci opłat abonamentowych, na pytanie należy odpowiedzieć twierdząco. Dyrektor KIS pozytywnie wypowiedział się w tej kwestii.

Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 18 stycznia 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.173.2022.3.JF

Ulga na robotyzację

Odliczenia z tytułu ulgi na robotyzację można dokonać również w stosunku do robotów, które zostały zaklasyfikowane pod innym symbolem KŚT niż ”roboty przemysłowe”

Podatnik chcący skorzystać z ulgi na robotyzację powziął wątpliwość czy odliczenie przysługuje również w stosunku do robotów niezaklasyfikowanych jako „roboty przemysłowe”. Wnioskodawca w swoim uzasadnieniu zauważył, że Ustawa o CIT nie wskazuje pod jakim symbolem Klasyfikacji Środków Trwałych mają być ujęte roboty przemysłowe, aby nie zostały pozbawione możliwości skorzystania z ulgi.

W związku z brakiem precyzji ustawodawcy w tej kwestii należy przyjąć, że nie wymaga on by robot na potrzeby ulgi na robotyzację był klasyfikowany jak „robot przemysłowy” – pod symbolem 493 (do 31.12.2016 r.) lub 489 (od 01.01.2017 r.) KŚT. Takie podejście zyskało aprobatę Dyrektora KIS.

Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 14 czerwca 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.169.2023.2.IZ

Bariery, ogrodzenie zabezpieczające, przekaźniki oraz stoły transportujące są urządzeniami peryferyjnymi związanymi funkcjonalnie z robotami przemysłowymi

Dyrektor KIS w swojej interpretacji potwierdził, że urządzenia peryferyjne takie jak: bariery, ogrodzenie zabezpieczające, przekaźniki czy stoły transportujące są związane funkcjonalnie z maszynami, a w konsekwencji koszt ich nabycia podlega odliczeniu w związku z ulgą na robotyzację.

Wnioskodawca zauważył, że zadaniem barier i ogrodzenia jest zabezpieczenie miejsca pracy tam, gdzie dochodzi do kontaktu człowieka z robotem. Natomiast przekaźniki i stoły pozwalają na zapewnienie ergonomii pracy. Łatwo jest zatem zauważyć funkcjonalny związek wymienionych urządzeń peryferyjnych z robotem przemysłowym, co w konsekwencji pozwala Wnioskodawcy na skorzystanie z odliczenia w ramach ulgi na robotyzację (w związku z art. 38eb ust. 2 pkt 1) lit. b) i c) Ustawy o CIT).

Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 27 kwietnia 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.106.2023.2.MF

Możliwość zakwalifikowania do kosztów poniesionych na robotyzację odpisów amortyzacyjnych oraz odsetkowej części raty leasingowej

Dyrektor KIS uznał za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka będzie uprawniona do odliczenia dodatkowych 50% kosztów poniesionych na robotyzację, za które można uznać zarówno odpisy amortyzacyjne, jak i odsetkową część raty leasingowej.

W związku z tym, że robot przemysłowy nabyty przez Spółkę został uznany za robota przemysłowego w rozumieniu art. 38eb Ustawy o CIT (co wynika z uzyskanej wcześniej przez Spółkę interpretacji podatkowej), odpisy amortyzacyjne dokonywane w związku z nabyciem robota będą stanowić koszty premiowane ulgą na robotyzację. Natomiast część odsetkowa raty leasingowej także będzie premiowana, jednak w tym przypadku, naczelnym argumentem Wnioskodawcy były ogólne warunki umowy leasingu, w wyniku, których leasingodawca przeniesie na Spółkę własność robota.

Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 20 lutego 2023 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.774.2022.1.AR

Zobacz film: Ochrona wynikająca z interpretacji podatkowej