Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał niedawno interpretacje (sygn. 0115-KDIT1.4011.322.2024.2.MR oraz 0111-KDIB1-1.4010.130.2022.7.SG) dotyczące stosowania uproszczenia safe harbour w zakresie cen transferowych dla pożyczek. Wynika z nich, że mechanizm safe harbour może być wykorzystywany wyłącznie dla pożyczek udzielanych na oprocentowaniu zmiennym.

Safe harbour ma zapewnić odzwierciedlenie zmienności stóp bazowych na rynku

W interpretacji 0115-KDIT1.4011.322.2024.2.MR organ skarbowy szczegółowo wyjaśnia, dlaczego zastosowanie stałej stopy procentowej jest niezgodne z ideą safe harbour. Argumentuje, że celem tego uproszczenia jest nie tylko ułatwienie podatnikom stosowania przepisów, ale przede wszystkim zapewnienie, że transakcje będą odzwierciedlać warunki rynkowe. Organ podkreśla, że w warunkach rynkowych oprocentowanie zmienne zazwyczaj różni się od oprocentowania stałego, co wynika głównie z oczekiwań dotyczących kształtowania się stóp rynkowych. Zastosowanie stałej stopy mogłoby więc prowadzić do oderwania warunków transakcji od realiów rynkowych w dłuższym okresie.

Uśrednianie stopy zmiennej to nie safe harbour

Interpretacja 0111-KDIB1-1.4010.130.2022.7.SG skupia się na literalnym brzmieniu art. 11g ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Organ wyjaśnia, że przepis ten nakazuje kalkulowanie oprocentowania w oparciu o rodzaj kwoty bazowej i marży wynikającej z obwieszczenia Ministra Finansów. Nie ma tu mowy o możliwości stosowania uśrednionych stawek czy innych modyfikacji. Organ argumentuje, że w przypadku oprocentowania zmiennego spełnienie warunków safe harbour w momencie zawarcia umowy pożyczki zostaje zapewnione przez elastyczne reagowanie wysokości oprocentowania na zmiany stóp bazowych. Dzięki temu, mimo jednokrotnej weryfikacji, poziom oprocentowania ma charakter zbliżony do rynkowego przez cały okres trwania pożyczki (maksymalnie 5 lat).

Wnioski dla podatników

Z uzasadnień wynika, że oprocentowanie zmienne jest konieczne, aby zachować zgodność z celem regulacji safe harbour. Uproszczenie to ma więc zastosowanie tylko do pożyczek ze zmiennym oprocentowaniem, które elastycznie reaguje na zmiany stóp bazowych.

Dyrektor KIS podkreśla, że korzystanie z uproszczenia safe harbour jest uprawnieniem, a nie obowiązkiem podatnika. W przypadku nieskorzystania z tego rozwiązania zastosowanie mają ogólne zasady weryfikacji wysokości ceny transferowej, zgodnie z zasadą ceny rynkowej.

Warto zaznaczyć, że interpretacje indywidualne nie stanowią źródła prawa, ale wskazują na kierunek interpretacji przepisów przez organy podatkowe. Można spodziewać się, że linia interpretacyjna w tym zakresie będzie kontynuowana.

Podmioty korzystające z tego uproszczenia powinny zatem dokładnie przeanalizować swoje umowy pożyczek wewnątrzgrupowych, czy rodzaj stosowanego oprocentowania oraz sposób jego ustalania jest właściwy dla safe harbour, aby uniknąć potencjalnych sporów z organami podatkowymi w przyszłości.