Prościej, nie zawsze znaczy lepiej. Tak można krótko skomentować podjętą wczoraj (5 sierpnia 2015 r.) wieczorem decyzję Sejmu dotyczącą odrzucenia poprawki Senatu do nowelizacji Ordynacji podatkowej, wprowadzającej do przepisów klauzulę rozstrzygania wątpliwości na korzyść podatnika (łac. in dubio pro tributario).

O samej klauzuli, zaproponowanej przez Prezydenta Bronisława Komorowskiego i poprawkach Senatu do niej, pisaliśmy we wcześniejszych wpisach m.in. 3 sierpnia (Czy wątpliwości w prawie podatkowym będą rozstrzygane na korzyść podatnika?) i 5 sierpnia (Senat przyjął poprawki do prezydenckich zmian w Ordynacji podatkowej).

W trakcie debaty, posłowie argumentowali, że brzmienie klauzuli zaproponowane pierwotnie przez Prezydenta RP jest proste i czytelne, w przeciwieństwie do propozycji senackiej. Zatem, w ochronie interesów podatnika, uznali, że niezbędne jest odrzucenie poprawki Senatu.

Tym samym, Sejm po raz kolejny przywrócił oryginalne brzmienie klauzuli zaproponowane przez Prezydenta. Oznacza to, że do Ordynacji podatkowej wprowadzony zostanie art. 2a o następującej treści: „Niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego rozstrzyga się na korzyść podatnika”.

Poprawka Senatu, choć rzeczywiście ingerowała w prostą treść klauzuli zaproponowanej przez Prezydenta RP, to jednak była dla obywateli korzystna. Precyzowała przede wszystkim, że klauzula stosuje się nie tylko do podatników, ale też do innych stron postępowania (płatników, inkasentów, następców prawnych i osób trzecich odpowiadających za zaległości podatkowe). Dodatkowo, precyzyjnie wskazywała, że wykładnia niedających się usunąć wątpliwości co do wykładni przepisu nie jest jakąś abstrakcyjną zasadą, ale obowiązkiem organu podatkowego prowadzącego postępowanie.

Ustawa musi teraz jeszcze zostać podpisana przez Prezydenta i ogłoszona w Dzienniku Ustaw.

Interesuje Cię ten temat? Skontaktuj się z autorem artykułu.