Ostatnimi czasy niezwykle popularne stało się nakładanie różnego rodzaju nowych danin na przedsiębiorców o charakterze para-podatkowym, gdzie jak ognia unika się wymawiania słowa „podatek”. Są więc już różnego rodzaju opłaty (np. cukrowa, VOD, niebawem „od plastiku”), teraz do listy Ministerstwo Finansów dorzuca „składki”. Tym razem na celowniku są podmioty osiągające przychody z reklam zarówno konwencjonalnych, jak i internetowych, które – jak pośrednio można zrozumieć z komunikatu Ministerstwa Finansów – w czasie kryzysu wywołanego przez COVID-19 radzą sobie na tyle dobrze, że powinny „solidarnościowo” wspomóc NFZ oraz instytucje kultury.

We wtorek 2 lutego w wykazie prac legislacyjnych KPRM dodany został projekt ustawy o dodatkowych przychodach Narodowego Funduszu Zdrowia, Narodowego Funduszu Ochrony Zabytków oraz utworzeniu Funduszu Wsparcia Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Obszarze Mediów. Tego samego dnia Ministerstwo Finansów do pre-konsultacji skierowało projekt stosownej ustawy.

Projekt zakłada nałożenie nowych składek od przychodów z reklamy, do uiszczenia których zobowiązani będą podatnicy prowadzący określone rodzaje działalności gospodarczej. Proponowane składki dotyczą:

  • składki z tytułu reklamy konwencjonalnej oraz
  • składki z tytułu reklamy internetowej.

Ustawa miałaby wejść w życie już od 1 lipca br.

Składka z tytułu przychodów z reklamy konwencjonalnej

Zgodnie z obecnym brzmieniem projektu, składka z tytułu przychodów z reklamy konwencjonalnej ma objąć:

  • dostawców usług medialnych
  • nadawców
  • podmioty prowadzące kino
  • podmioty umieszczające reklamę na nośniku zewnętrznym reklamy
  • wydawców

- w rozumieniu stosownych ustaw, którzy uzyskują przychody ze świadczenia na terytorium RP usług:

  1. nadawania reklamy w telewizji, radiu, wyświetlania reklamy w kinie lub umieszczania reklamy na nośniku zewnętrznym ponad kwotę 1 mln PLN
  2. zamieszczania reklamy w prasie ponad kwotę 15 mln PLN

Przy czym przychody rozumiane są jako wszystko co stanowi zapłatę za usługę reklamową minus VAT.

Progi te mają charakter „safe harbour”, tj. poniżej tych progów nie wystąpi obowiązek zapłaty składki, a składka dotyczy przychodów powyżej tych kwot (pod obecnym projektem przepisów). Wyjątkowo, w 2021 r. ww. progi miałyby wynieść odpowiednio 500 tys. PLN i 7,5 mln PLN, jako że okres rozliczeniowy składki ma objąć okres pomiędzy wejściem w życie przepisów, a 31 grudnia 2021 r.

W przypadku przekroczenia wskazanych progów kwotowych, ww. podmioty będą zobowiązane do zapłaty składki, której podstawę stanowi suma przychodów z reklam. Obecnie proponowane stawki kształtują się następująco:

Reklama w telewizji, radiu, kinie lub nośniku zewnętrznym Reklama w prasie
  2021 2022 i lata kolejne 2021 2022 i lata kolejne
Reklama towarów innych niż kwalifikowane 7,5% podstawy składki mniejszej lub równej 25 mln PLN 7,5% podstawy składki mniejszej lub równej 50 mln PLN 2% podstawy składki mniejszej lub równej 15 mln PLN 2% podstawy składki mniejszej lub równej 30 mln PLN
10% nadwyżki ponad 25 mln PLN 10% nadwyżki ponad 50 mln PLN 6% nadwyżki ponad 15 mln PLN 6% nadwyżki ponad 30 mln PLN
Reklama towarów kwalifikowanych 10% podstawy składki mniejszej lub równej 25 mln PLN 10% podstawy składki mniejszej lub równej 50 mln PLN 4% podstawy składki mniejszej lub równej 15 mln PLN 4% podstawy składki mniejszej lub równej 30 mln PLN
15% nadwyżki ponad 25 mln PLN 15% nadwyżki ponad 50 mln PLN 12% nadwyżki ponad 15 mln PLN 12% nadwyżki ponad 30 mln PLN


Towary kwalifikowane to produkty lecznicze, suplementy diety, wyroby medyczne i napoje z dodatkiem substancji słodzących, w rozumieniu odpowiednich ustaw.

Składka z tytułu przychodów z reklamy internetowej

Składka z tytułu przychodów z reklamy internetowej obejmie podmioty, świadczące usługi reklamy internetowej na terytorium RP, przy czym zgodnie z projektem ustawy reklamą internetową są usługi internetowe umożliwiające skierowanie reklamy do grup odbiorców na podstawie ich preferencji / cech, ale też:

  • usługi prowadzące do stworzenia profilu reklamowego odbiorcy (w tym analityczne i badające ruch w sieci)
  • usługi sprzedaży bazy danych
  • usługi aukcji reklam i dostępu do mechanizmów giełd reklam

Płatnikiem składki z tytułu reklamy internetowej mają być usługodawcy, którzy łącznie spełniają następujące warunki:

  • przychody usługodawcy lub skonsolidowane przychody grupy podmiotów, do której należy usługodawca przekraczają 750 mln EUR (globalnie) oraz
  • przychody usługodawcy lub skonsolidowane przychodu grupy podmiotów, do której należy usługodawca z tytułu świadczenia reklamy internetowej na terytorium RP przekraczają 5 mln EUR.

Podstawa wysokości składki kalkulowana jest jako iloczyn przychodów z tytułu reklamy internetowej, bez względu na miejsce osiągania oraz procentu odbiorców reklamy zlokalizowanych na terytorium RP. Zgodnie z projektem, przyjmuje się, że odbiorca reklamy jest zlokalizowany na terytorium RP, jeżeli na terytorium RP znajduje się urządzenie, które zostało użyte do odebrania reklamy. Ustawa wskazuje również szereg sposobów jak ustalić, że urządzenie odbiorcy znajduje się na terytorium Polski

Stawka składki z tytułu reklamy internetowej wynosi 5% podstawy.

Obowiązki formalne

W przypadku reklamy konwencjonalnej, podatnicy mają być zobowiązani do wpłacania zaliczki z tytułu składki i złożenia deklaracji do 25. lipca każdego roku, a następnie do wpłacenia składki rocznej (z uwzględnieniem zaliczki) i złożenia deklaracji do 25. stycznia każdego roku.

Składka z tytułu reklamy internetowej, zgodnie z projektem, miałaby być wpłacana w okresach rocznych, do 25. lutego za rok poprzedni, w tym samym terminie powinna być również złożona odpowiednia deklaracja (jedna, w przeciwieństwie do składki za reklamy konwencjonalne, gdzie projekt przewiduje dwie deklaracje).

Organem właściwym w sprawie składek z tytułu reklam ma być Naczelnik Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej.

Warto zauważyć, że w przypadku, gdy podmiotem zobowiązanym do zapłaty składki z tytułu reklamy konwencjonalnej jest podmiot nieposiadający na terytorium RP siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, powinien on ustanowić przedstawiciela do celów składki.

Natomiast, w przypadku płatnika składki z tytułu reklamy internetowej, który nie posiada na terytorium RP siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, jednostka dominująca grupy, do której należy płatnik może wskazać inny podmiot z grupy (który posiada siedzibę na terytorium RP) jako podmiot odpowiedzialny do wypełnienia obowiązków związanych ze składką. W przypadku niewytypowania takiego podmiotu, płatnik będzie zobowiązany ustanowić przedstawiciela do celów składki.

Co ciekawe, w przypadki przedstawiciela do celów składki z tytułu reklamy konwencjonalnej, projekt ustawy wskazuje na konkretne warunki, jakie przedstawiciel powinien spełnić (zasadniczo przedstawicielem może być nieposiadający zaległości podatkowych w określonej wysokości podmiot uprawniony do wykonywania m.in. czynności doradztwa podatkowego), natomiast w przypadku składki z tytułu reklamy internetowej projekt ustawy odwołuje się do przepisów ustawy o VAT.

Składki to NKUP

Warto zauważyć, że projekt ustawy przewiduje również dodanie odpowiednich przepisów do ustawy o PIT oraz ustawy o CIT, które uniemożliwią zaliczenie wydatków na składki z tytułu reklamy do kosztów uzyskania przychodu.

Projekt ustawy przewiduje również klauzulę antyabuzywną, na podstawie której przy weryfikacji warunków zakwalifikowania podmiotu jako płatnika składki z tytułu reklamy, pomija się czynności lub powiązania dokonywane bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych.

***

Zgodnie z założeniami, wpływy ze składek z tytułu reklamy w 50% zasilą Narodowy Fundusz Zdrowia, co ma wspomóc w walce z negatywnymi skutkami epidemii koronawirusa. Mimo tego, projekt ustawy nie sugeruje, aby składki z tytułu przychodów z reklamy miały mieć charakter tymczasowy, np. do momentu odwołania stanu epidemii / stanu zagrożenia epidemicznego.

Warto również pamiętać, że na poziomie OCED trwają ciągle prace nad przedstawieniem ostatecznego kształtu propozycji podatku dla podmiotów z sektora gospodarki cyfrowej (rozumianego szeroko jako „consumer facing business”). Swoje przymiarki w tym kierunku rozpoczęła również UE, otwierając szerokie konsultacje co do możliwych założeń i kształtu ewentualnej dyrektywy w tej sprawie.

Trudno z całą pewnością stwierdzić jakie będą dalsze losy projektu, niewątpliwie jednak zarówno jego kształt, niejasności jak i sposób komunikacji już teraz wzbudzają sporo kontrowersji. Ale też jego pojawienie się, sygnalizuje to, co w pewnym sensie było nieuchronne – rozpoczęcie bardziej „lokalnej” dyskusji o tego typu podatkach w Polsce.

Projekt ustawy znajduje się obecnie na etapie pre-konsultacji, zaś z jego treścią można zapoznać się pod tym linkiem.