Po ponad 1,5 roku od opublikowania projektu interpretacji ogólnej dotyczącej 50% kosztów uzyskania przychodów dla twórców w ostatni piątek pojawiła się jej ostateczna wersja.

Opublikowany dokument zasadniczo potwierdza stanowisko Ministerstwa zaprezentowane już w projekcie.

Zdaniem MF do powstania utworu może dojść w ramach umowy o pracę, zlecenia czy o dzieło.

Wynagrodzenie za przekazania praw autorskich do utworu daje podstawę do zastosowania podwyższonych 50% kosztów uzyskania przychodów. W myśl interpretacji skorzystanie z tych kosztów jest uwarunkowane:

  1. powstaniem w ramach stosunku pracy utworu będącego przedmiotem prawa autorskiego i jego przejściem na pracodawcę,
  2. dysponowaniem obiektywnymi dowodami potwierdzającymi stworzenie przez pracownika utworu będącego przedmiotem prawa autorskiego; przy czym dowodem może być oświadczenie pracodawcy i pracownika stwierdzające, że została wykonana praca twórcza, jeżeli określa, jaki utwór powstał,
  3. wyraźnym wyodrębnieniem honorarium autorskiego od innych składników wynagrodzenia pracownika – twórcy.

W zakresie punktu 1 ponieważ ustawa o PIT nie zawiera definicji utworu należy posługiwać się definicją z ustawy Prawo autorskie. Ta ustawa zawiera również ogólne zasady transferu praw autorskich. W przypadku pracowników następuje automatyczne przeniesienia prawa autorskiego do utworu na pracodawcę. Wyjątkiem jest powstanie programu komputerowego gdzie zasadniczo prawa autorskie należą się pracodawcy. Zatem aby informatyk – twórca mógł korzystać z podwyższonych kosztów umowa o pracę musi odpowiednio modyfikować tą regułę

Pracodawca naliczający pracownikowi podwyższone koszty musi dysponować odpowiednią ewidencją utworów sporządzonych przez pracownika. Zdaniem MF sposób ewidencjonowania może zostać dowolnie ustalony w ramach relacji pracodawca – pracownik. Pracodawca może również dokumentować powstanie utworu w formie oświadczenia.

Jeśli chodzi o sposób ustalania honorarium autorskiego to Ministerstwo wskazuje na brak jednoznacznych przepisów w tym zakresie. Stąd jego wysokość powinna wynikać z ustaleń umownych pomiędzy pracodawcą a pracownikiem. W szczególności może ona bazować na czasie poświęcanym przez pracownika na pracę twórczą. Istotne jest aby wynagrodzenie było wyraźnie wyodrębnione. Samo określenie w umowie procentowo czasu przeznaczonego na pracę twórczą jest niewystarczające.

W interpretacji MF potwierdza również że jest możliwość stosowania 50% kosztów w przypadku utworów nieukończonych. Co więcej takie koszty można również stosować do zaliczek wypłaconych na poczet mającego dopiero powstać utworu. Jeśli utwór nie powstanie a koszty zostaną naliczone to to pomimo, że to podatnik odpowiada ostatecznie za poprawność swojego rozliczenia podatkowego, płatnik może być zobowiązany do dokonania odpowiednich korekt rozliczeń miesięcznych pracownika.

Miejmy nadzieję, że publikacja interpretacji ogólnej zwiększy bezpieczeństwo przedsiębiorców już stosujących podwyższone koszty dla pracowników twórczych ale też poszerzy ich grono. Bowiem odpowiednie wdrożenie i funkcjonowanie takich sposobów wynagradzania jest korzystne zarówno dla pracodawcy jak i dla pracowników.