Jak pisaliśmy już wcześniej w jednym z wpisów na naszym blogu, każdą sporządzoną analizę porównawczą należy zaktualizować nie rzadziej niż raz na 3 lata. Taki wymóg został nałożony na podatników, obowiązującymi do końca 2018 roku przepisami art. 9a ust. 2h ustawy CIT jak również wynika z aktualnie obowiązującego art. 11r ustawy CIT. Ponadto, w przypadku analiz opartych na danych wewnętrznych, za rekomendowane podejście należy uznać przeprowadzanie stosownych analiz co roku.

Ponieważ bardzo duża liczba analiz porównawczych opartych na danych zewnętrznych została sporządzona w 2017 i 2018 roku, to rok 2020 jest tym okresem, w którym wiele z nich zostanie poddana aktualizacji. Tym razem już zgodnie z treścią obowiązujących od stycznia zeszłego roku przepisów ustawy CIT oraz właściwych przepisów wykonawczych.

W związku z tym postanowiliśmy poświęcić kilka wpisów temu tematowi. Co więcej, w ramach inaugurowanego niniejszym wpisem cyklu, chcielibyśmy podzielić się również z Państwem naszymi doświadczeniami płynącymi z uczestniczenia w pracach Grupy Roboczej nr 1, która została powołana w ramach utworzonego przez Ministerstwo Finansów Forum Cen Transferowych. Zadaniem Grupy Roboczej nr 1 było właśnie wypracowanie dobrych praktyk w zakresie przygotowania analiza porównawczych. Przedstawimy również nasze doświadczenie dotyczące praktyki organów podatkowych w zakresie weryfikacji analiz porównawczych.

Dziś zaczynamy od tematu lokalności danych porównawczych.

Lokalność danych

Jeden z głównych tematów, który wywoływał w latach 2017-2018 sporo dyskusji wśród doradców i podatników, dotyczył tzw. lokalności danych porównawczych.

Art. 9a ust. 2c ustawy CIT stanowił bowiem, że „Analiza danych porównawczych powinna zawierać dane porównywalne o podmiotach mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli dane są dla podatnika dostępne. W przypadku braku danych do przeprowadzenia analizy danych porównawczych, podatnik załącza do dokumentacji podatkowej opis zgodności warunków transakcji […]”.

Część ekspertów na rynku interpretowała zacytowany wyżej przepis jako narzucenie obowiązku przeprowadzania analiz w oparciu o dane krajowe (dotyczące polskich podmiotów), o ile takowe dane były dostępne. W przypadku zaś, gdy takich danych nie zidentyfikowano, wtedy zalecano sporządzenie tzw. opisu zgodności. Jednocześnie inni eksperci z takim poglądem nie do końca się zgadzali.

Pod koniec 2018 roku grupa robocza nr 1 opracowała i przedstawiła w tym zakresie swoje rekomendacje, które zostały zatwierdzone przez Forum Cen Transferowych. Na ich podstawie Ministerstwo Finansów w czerwcu 2019 roku opublikowało objaśnienia podatkowe w zakresie cen transferowych.

Zarówno w rekomendacjach FCT jak i w objaśnieniach MF sporo miejsca poświęcono tematowi porównywalności danych a ich lokalności. W obu dokumentach stwierdzono, że punktem wyjścia do ustalenia porównywalności danych i metody przeprowadzenia analizy porównawczej jest zawsze zidentyfikowanie istotnych czynników porównywalności dla analizowanej transakcji. To na ich podstawie podejmowana powinna być decyzja co do m.in. dobru obszaru geograficznego branego pod uwagę w przeprowadzanej analizie.

Jak stwierdzono w pkt. 1.7 objaśnień „Tym samym niepoprawne jest podejście zakładające z góry, że dana analiza porównawcza powinna mieć charakter lokalny, regionalny czy też globalny bez dokonania analizy wszystkich czynników porównywalności, w tym porównywalności rynku. Każda sytuacja wymaga indywidualnego podejścia i oceny, w tym w zakresie ilości i jakości dostępnych danych porównawczych”.

Z powyższego wynika, że podatnik powinien przeprowadzić proces wyszukiwania danych porównawczych w taki sposób, aby dane krajowe / lokalne mogły zostać wzięte pod uwagę. Jednocześnie brak tego typu obserwacji w ostatecznej próbie porównawczej (spełniającej przyjęte czynniki porównywalności) sam w sobie nie może stanowić podstawy do zakwestionowania poprawności i zasadności przeprowadzonej analizy.

W obu opracowaniach wskazano również, że wnioski te znajdują poparcie w Wytycznych OECD oraz Rekomendacjach JTPF, które zawsze stanowią pewnego rodzaju „drogowskazy” dla osób zajmujących się na co dzień tematyką cen transferowych.

Póki co – oficjalnie – omawiane objaśnienia MF dotyczą analiz sporządzanych zgodnie z przepisami obowiązującymi do 31 grudnia 2018 roku. Jednak naszym zdaniem są one na tyle uniwersalne, racjonalne i zgodne z „duchem” wytycznych OECD w zakresie cen transferowych, że akceptowalne (a wręcz wskazane) jest stosowanie się do nich również w odniesieniu do przepisów obowiązujący od 2019 roku.

Jak będzie wyglądać stosowanie tych rekomendacji w najbliższej przyszłości oraz jakie stanowisko zostanie ostatecznie ugruntowane w praktyce kontrolnej? Czas pokaże.

 

Warto doczytać:

Cykl – Jak się przygotować do zamknięcia roku 2019? | #2 Aktualizacja analiz cen transferowych (analiz danych porównawczych)