Unijni ministrowie finansów zgodzili się na wprowadzenie klauzuli, która ma pomóc zapobiegać uchylaniu się od opodatkowania poprzez nadużycie zwolnień z opodatkowania przewidzianych w Dyrektywie Parent - Subsidiary. Państwa członkowskie na wprowadzenie klauzuli do krajowych porządków prawnych będą miały czas do końca roku.

Zmiany te to skutek uznania przez Komisję Europejską, że przedsiębiorstwa działające na arenie międzynarodowej nadużywały przepisów dyrektywy o opodatkowaniu spółek dominujących i zależnych, która miała zapobiegać podwójnemu opodatkowaniu dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych w różnych krajach Wspólnoty. Mechanizm nadużyć, z którymi walczy Unia związany był z przepisami o zwolnieniu z opodatkowania zarówno w państwie źródła, jak w państwie siedziby spółki matki dywidend i innych form podziału zysku, przekazywanych do spółek matek znajdujących się w innym kraju członkowskim. Stąd propozycja wprowadzenia do prawa unijnego klauzuli, która pozwoli pomijać skutki agresywnego planowania podatkowego.

Zgodnie z proponowanymi regulacjami, państwa członkowskie nie powinny przyznawać przywilejów wynikających z Dyrektywy w sytuacji, gdy dana struktura została wdrożona bez uzasadnienia biznesowego, wyłącznie w celu osiągnięcia korzyści podatkowych niezgodnych z dyrektywą lub gdy takie korzyści podatkowe były jednym z głównych celów. Co istotne, w dyrektywie podkreślono, że może ona mieć zastosowanie nie tylko do pojedynczych transakcji, ale również do serii transakcji jeśli rozpatrywane łącznie dają one określone korzyści podatkowe i państwa członkowskie powinny stworzyć instrumenty pozwalające na zastosowanie klauzuli również w takiej sytuacji.

Klauzula musi się znaleźć w przepisach poszczególnych państw członkowskich do końca roku. Co istotne, mogą one przyjąć zasady surowsze niż te zaproponowane w klauzuli generalnej.

W Polsce trwają również prace nad generalną klauzulą dotyczącą unikania opodatkowania. Projekt zmian w Ordynacji podatkowej, wprowadzający taką klauzulę czeka na rozpatrzenie przez Radę Ministrów. Zakłada on, że aby zastosować klauzulę, organ podatkowy będzie musiał wykazać, że korzyści podatkowe uzyskane dzięki fikcyjnym konstrukcjom są znaczne, tj. przekraczają 50 tys. zł w roku podatkowym.