Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 22 października br. (sygn. I SA/Wr 325/20; dalej: „WSA we Wrocławiu”) wypowiedział się w kwestii zasad rozliczenia w ramach ulgi B+R tzw. kosztów kwalifikowanych, które zostały uwzględnione w kalkulacji dochodu osiągniętego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: „SSE”) oraz z działalności objętej decyzją o wsparciu.

Sprawa dotyczy Spółki, która korzysta z dwóch zwolnień przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”), tj.:

  1. zwolnienia z tytułu działalności prowadzonej w SSE – na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT oraz
  2. zwolnienia z tytułu działalności objętej decyzją o wsparciu – na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.

W ramach Spółki funkcjonują działy laboratoryjny, udoskonalania procesu oraz inżynieryjny prowadzące działalność badawczo – rozwojową. W ramach tych działów, Spółka ponosi tzw. koszty kwalifikowane wskazane w ustawie CIT w ramach przepisów dotyczących ulgi B+R.

Koszty te są uwzględniane przez Spółkę w kalkulacji dochodu osiągniętego z działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia i działalności objętej decyzją o wsparciu. Ze względu jednak na przekroczenie limitów zwolnień, część dochodów Spółki jest opodatkowana na zasadach ogólnych.

Spółka zapytała we wniosku o interpretację, czy będzie mogła zastosować przepisy dotyczące ulgi B+R do dochodów nieobjętych ww. zwolnieniami z uwagi na przekroczenie limitów wsparcia.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się, że Spółka będzie uprawniona do skorzystania z ulgi B+R poprzez odliczenie wskazanych kosztów kwalifikowanych od części dochodu opodatkowanego na zasadach ogólnych. Swoją argumentację oparł na literalnej interpretacji art. 18d ust. 6 ustawy o CIT, zgodnie z którym „Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.”. W uzasadnieniu Dyrektor KIS położył nacisk na sposób kalkulacji dochodu zwolnionego. Wskazał, że w przedmiotowej sprawie koszty kwalifikowane stanowią koszty działalności prowadzonej na terenie SSE lub dotyczą inwestycji objętej decyzją o wsparciu. Spółka sama zresztą wskazała, że koszty te są uwzględniane w kalkulacji dochodu z działalności prowadzonej na terenie SSE lub inwestycji objętej decyzją o wsparciu. Aby można było je odliczyć od dochodu Spółki nie powinny stanowić kosztu działalności w tych obszarach.

WSA we Wrocławiu podtrzymał stanowisko Dyrektora KIS. Podkreślił, że przedmiotowe koszty kwalifikowane nie mogą zostać uznane za nieuwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego. Kwestia rzeczywistej wysokości przysługującego zwolnienia z uwagi na limit pomocy publicznej, zdaniem sądu, nie ma znaczenia, albowiem dotyczy już dochodu, który został skalkulowany zgodnie ze wskazanymi przepisami art. 17 ust. 1 pkt. 34 i 34a ustawy o CIT.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 22 października 2020 r. I SA/Wr 325/20