Korekta kosztów podatkowych była przedmiotem licznych sporów. Od początku 2016 roku obowiązują jednak nowe zasady.

Zgodnie z regulacjami ustawy o CIT (art. 15 ust. 4i-4l), co do zasady, korekty kosztów dokonuje się na bieżąco w okresie otrzymania faktury korygującej. Tylko w przypadku, gdy korekta spowodowana jest błędem rachunkowym lub oczywistą omyłką, przedsiębiorca ma obowiązek cofnięcia się do okresu, w którym poniósł wydatek.

Zmiany te dotyczą wszystkich korygowanych kosztów. Nawet tych, które zostały poniesione przed 2016 rokiem.

Potwierdza to wyrok WSA w Warszawie, który zapadł w ostatnich dniach (odwołujący się zasadniczo do też wyroku NSA z poprzedniego roku). Chociaż spór dotyczył korekty kosztów bezpośrednich poniesionych w 2013 roku lub we wcześniejszych okresach, sąd odwołał się do obecnie obowiązujących regulacji.

Podsumowując: powody korekty są kluczowe dla rozstrzygnięcia o momencie jej ujęcia w księgach podatkowych. Można już zatem zapomnieć o bezpośrednim, czy też pośrednim charakterze wydatków, momencie poniesienia korygowanych kosztów, przyjętej wówczas praktyce ujmowania korekt, a nawet uzyskanych wcześniej interpretacji indywidualnych.

Źródło: III SA/Wa 3570/16, Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
NSA II FSK 2121/14, Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Interesuje Cię ten temat? Skontaktuj się z autorem artykułu.