Aktualne stanowisko

Zgodnie z poglądem zapoczątkowanym przez Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 6 marca 2020 r., organy podtrzymują stanowisko, że „nie każdy koszt mieszczący się w katalogu kosztów kwalifikowanych może być uznany za kwalifikowany. Jeżeli realizowana inwestycja nie powoduje zwiększenia zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji albo zasadniczej zmiany dotyczącej procesu produkcyjnego, nie spełnia tym samym wymagań zawartych w definicji nowej inwestycji.”

Dodatkowym warunkiem, niewynikającym z treści przepisu, jest zatem konieczność wykazania, że poszczególne nakłady inwestycyjne przyczyniają się do realizacji konkretnego celu inwestycji np. wzrostu zdolności produkcyjnych przedsiębiorstwa czy też dywersyfikacji produkcji.

Zadanie to może być szczególnie utrudnione w stosunku do kosztów okołoprodukcyjnych, np. związanych z budową infrastruktury socjalnej, administracyjnej czy urządzeń służących dostawie mediów.

Kwalifikowalność powyższych nakładów została także zakwestionowana w pierwszych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego.

Wydawałoby się, że powyższe stanowisko, niezgodne z wieloletnią praktyką wypracowaną w zakresie zezwoleń strefowych, nie utrzyma się w orzecznictwie sądów administracyjnych. Jednakże, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w (aktualnie nieprawomocnym) wyroku z dnia 20 listopada 2020 r. (sygn. I SA/Łd 419/20) zgodził się ze stanowiskiem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, że kosztem kwalifikowanym nowej inwestycji mogą być aktywa, których wytworzenie wywierać będzie wypływ na proces produkcji przedsiębiorstwa.

…i jego skutki dla przedsiębiorców

W przypadku przedsiębiorców ponoszących lub planujących ponieść analogiczne koszty w ramach realizacji inwestycji objętej decyzją o wsparciu, powyższe może skutkować:

  • niepewnością, co do ostatecznej wartości kosztów kwalifikowanych inwestycji;
  • trudnością ze spełnieniem kryterium ilościowego;
  • brakiem możliwości ustalenia limitu zwolnienia podatkowego.

Jednakże, konsekwencje powyższego podejścia mogą okazać się szczególnie doniosłe dla inwestorów posiadających już decyzje o wsparciu, którzy zakończyli realizację inwestycji. W skrajnym przypadku, może bowiem dojść do stwierdzenia niespełnienia warunków określonych w decyzji i jej uchylenia, co będzie wiązało się z obowiązkiem zwrotu udzielonej pomocy.

Możliwe rozwiązania

W celu ograniczenia wymienionych obszarów ryzyka, istnieje szereg rozwiązań, których zastosowanie możliwe jest w zależności od konkretnej sytuacji przedsiębiorcy, m.in.:

  • odpowiednia strukturyzacja aplikacji o decyzję o wsparciu;
  • przeprowadzenie weryfikacji planowanych nakładów inwestycyjnych (z perspektywy stanowiska sądowego, jak i stanowiska organów podatkowych, jak i samej sse właściwej dla inwestora);
  • wystąpienie o opinie do Ministerstwa Rozwoju, Pracy i Technologii czy Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów;
  • zmiana uzyskanej decyzji o wsparciu.

W tym zakresie zachęcamy do kontaktu z naszymi ekspertami. Ponadto, na bieżąco śledzimy praktykę orzeczniczą sądów, która ostatecznie może okazać się bardziej korzystna dla inwestorów.