Stosowana przez gminę kalkulacja prewspółczynnika VAT uwzględniająca proporcję czasu wykorzystywania obiektu sportowego do działalności opodatkowanej oraz niepodlegającej VAT jest prawidłowa i adekwatna do specyfiki jego funkcjonowania a także bardziej reprezentatywna niż sposób ustalania proporcji wskazany w rozporządzeniu wykonawczym – orzekł WSA w Gliwicach.[1]

Sposób kalkulacji

Gmina wystąpiła z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie dotyczącej prowadzenia oraz udostępnianie obiektów sportowych – sali gimnastycznej. W złożonym wniosku gmina podkreśliła, iż sala sportowa zlokalizowana na jej terenie wykorzystywana jest zarówno do działalności komercyjnej na rzecz osób trzecich oraz czynności niepodlegających opodatkowaniu, polegających na nieodpłatnym udostępnianiu obiektu szkołom na cele zajęć wychowania fizycznego. Sala gimnastyczna – jak wskazała gmina – jest udostępniania na podstawie regulaminu, który określa zakres godzinowy, w jakim dany obiekt wykorzystywany jest przez podmioty trzecie oraz szkoły. Biorąc pod uwagę, że w ramach dokonywanych odliczeń VAT zarówno od wydatków bieżących jak i inwestycyjnych, gmina nie jest w stanie zastosować alokacji bezpośredniej – jednostka przyjęła, iż zasadnym będzie zastosowanie prewspółczynnika VAT skalkulowanego w oparciu o proporcję „czasową”.

Proponowany przez gminę sposób określenia proporcji odliczenia wyraża następujący wzór:

PRE (Obiekt) = wstęp PZ (h) / Wstęp PZ (h) + wstęp PW (h)

PZ – liczba godzin, w których dany obiekt przeznaczony jest do użytku przez podmioty zewnętrzne, zgodnie z regulaminem, w danym roku kalendarzowym;

PW – liczba godzin, w których dany obiekt przeznaczony jest do użytku przez podmioty wewnętrzne, zgodnie z regulaminem, w danym roku kalendarzowym.

Oceniając stanowisko JST, Dyrektor KIS uznał je za nieprawidłowe. Organ wskazał, że przyjęcie odmiennej metody kalkulacji niż wskazanej w rozporządzeniu Ministra Finansów, nie odzwierciedla specyfiki prowadzonej działalności, w tym w szczególności realizacji zadań własnych gminy, co może prowadzić do nieadekwatnego odliczenia podatku naliczonego, a w konsekwencji do naruszenia zasady neutralności VAT. Odnosząc się do argumentacji gminy zwrócił również uwagę na możliwość wystąpienia sytuacji, w której liczba osób korzystających komercyjnie z obiektu sportowego może wzrosnąć (w tym samym czasie), co w konsekwencji spowoduje wzrost kosztów związanych z utrzymaniem i eksploatacją obiektu, a nie przełoży się na zwiększenie czasu przeznaczonego na udostępnianie odpłatne bez uwzględnienia faktycznej ilości osób korzystających z obiektu w ramach czynności odpłatnych oraz działalności poza VAT.

WSA: zastosowana metoda ustalenia prewspółczynnika jest adekwatna do działalności obiektu

Tak wydana interpretacja została zaskarżona przez gminę. WSA w Gliwicach wskazał, iż skarga zasługuje na uwzględnienie oraz uchylił zaskarżoną interpretację. Sąd w uzasadnieniu podkreślił, iż zastosowana metoda ustalenia prewspółczynnika jest adekwatna, obrazująca charakter działania obiektu sportowego na terenie gminy. Ponadto, WSA zaznaczył, że nie można zgodzić się z argumentacją Dyrektora KIS, zgodnie z którą gmina stosując proporcję „czasową” nie uwzględnia działalności niepodlegającej opodatkowaniu, ponieważ zastosowana metoda uwzględnia czas przeznaczony na realizację zajęć wychowania fizycznego, a ponadto czas, w którym żaden z podmiotów nie korzysta z obiektu, rozkłada się w sposób proporcjonalny, nie zaburzając w ten sposób ostatecznego rozliczenia gminy z tytułu VAT.

Metody kalkulacji prewspółczynnika – jaka jest właściwa?

Stanowisko przedstawione w orzeczeniu WSA jest niewątpliwie korzystne dla JST. Rzadko bowiem można spotkać się z pozytywnym stanowiskiem, co do indywidualnie określonej proporcji odliczenia VAT. Tym bardziej cieszy taki wyrok, który jednocześnie daje możliwość większego odliczenia podatku naliczonego niż w przypadku zastosowania klucza kalkulacji określonego w rozporządzeniu Ministra Finansów. Biorąc jednak pod uwagę stanowisko fiskusa, w szczególności jego uwagę dotyczącą nieuwzględnienia w proporcji ilości osób korzystających w określonych przedziałach czasowych z obiektu, można spodziewać się kontynuacji sporu i jego ostatecznego rozwiązania dopiero przez NSA.

Gmina co prawda przedstawiła dobrą argumentację, jednakże sama kalkulacja proporcji nie jest idealna. Dana sprawa pokazuje, jak trudne jest ustalenie indywidualnej metody określenia proporcji odliczenia VAT, tj. uwzględnienie w niej wszystkich istotnych kwestii. Niemniej, dokładna analiza i wypracowanie odpowiedniego (potwierdzonego przez fiskus) podejścia może przysporzyć JST niemałych oszczędności w postaci zmniejszenia obciążeń podatkowych. Warto zatem pokusić się o  dokonanie takiej kalkulacji, w szczególności jeżeli chodzi o wydatki inwestycyjne. Korzystając z naszego doświadczenia w podobnych projektach, chętnie Państwa wesprzemy. Zapraszamy do kontaktu!

[1] Wyrok WSA z dnia 6 października 2020r., sygn. I SA/Gl 774/20