Zdaniem WSA w Warszawie, zgodnie z wykładnią językową, art. 15c ust. 1 ustawy o CIT nie stosuje się do nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nieprzekraczającej w danym roku podatkowym kwoty 3.000.000 zł. Nadwyżka kosztów finansowania dłużnego do kwoty 3.000.000 zł może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w całości, a w sytuacji gdy u danego podatnika nadwyżka ta przekracza 3.000.000 zł, to wskaźnik obliczony na podstawie EBITDA należy stosować dopiero do nadwyżki przekraczającej tą kwotę.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 września 2020 r., sygn. III SA/Wa 2591/19