Ustanawiając wyłączenie ograniczenia limitowania wydatków z art. 15e ustawodawca nie uzależnił tego wyłączenia od inkorporowania poniesionego wydatku wprost w cenie produktu (usługi). Warunkiem wyłączenia jest, aby wydatek ten jako koszt uzyskania przychodów był bezpośrednio związany z czynnością wytworzenia lub nabycia towaru lub świadczenia usługi. Wykładnia językowa zakreśla w tym przypadku granice innych wykładni, w tym funkcjonalnej. W konsekwencji należy uznać, iż koszty ponoszone przez spółkę z tytułu opłaty licencyjnej za korzystanie z modelu biznesowego nie podlegają ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15e ustawy o CIT ze względu na zastosowanie wyjątku, wskazanego w ust. 11 pkt 1 tego przepisu. Analizując sprawę sąd dostrzegł, że w zamian za ponoszone wydatki na licencję podatnik zapewnia sobie nie tylko niezbędne narzędzia i środki do świadczenia przez siebie usług, ale także zapewnia dostęp do klientów na rzecz których takie usługi są świadczone. Ponadto, wskazywany przez spółkę sposób kalkulacji opłaty licencyjnej stanowi procent całości kwoty będącej jej przychodem.

 Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 marca 2020 r., sygn. III SA/Wa 1941/19