Dzisiejszy wpis dotyczy kontroli podatników będących częścią międzynarodowych korporacji.  Z uwagi na ryzyko („podejrzenie”) występowania u nich szeroko rozumianego transferu dochodów za granicę, tego typu podmioty wzbudzają szczególne zainteresowanie organów podatkowych.

Z jakimi problemami borykają się kontrolujący i co może przynieść przyszłość, o tym dowiecie się Państwo z dalszej części wpisu.

Strona testowana a właściwość miejscowa organu

Odnosząc się do metodologii badania cen transferowych, zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w ustępie 3.18 Wytycznych OECD, stroną sprawdzaną (testowaną) jest strona, do której metoda wyceny transakcji może być zastosowana w najbardziej wiarygodny sposób, i dla której można znaleźć najbardziej wiarygodne dane porównawcze. Najczęściej będzie to strona transakcji, której analiza funkcjonalna jest najmniej złożona. Innymi słowy, stroną testowaną – czyli weryfikowaną pod względem stosowania się do warunków rynkowych powinien być podmiot charakteryzujący się prostszym profilem funkcjonalnym (pełniącym w transakcji mniej skomplikowane funkcje).

Patrząc zaś na badanie cen transferowych jako na procedurę realizowaną przez organy podatkowe (kontroli skarbowej), to fiskus pozbawiony jest „komfortu” wyboru strony testowanej, prowadząc kontrolę u podmiotu znajdującego się w jego właściwości, niezależnie od tego czy w danej transakcji jest on stroną mniej lub bardziej zaangażowaną funkcjonalnie.

Na szczęście dla prowadzonej działalności i na nieszczęście dla roli kontrolowanego, w praktyce coraz rzadziej będziemy mogli postawić znak równości pomiędzy polskim podatnikiem a „stroną testowaną”, rozumianą jako podmiot mniej skomplikowany.  Polska spółka nie powinna być stawiana w roli strony testowanej, gdy jest spółką dominującą (np. głównym udziałowcem w zagranicznych spółkach produkcyjnych/dystrybucyjnych, które działają na jej zlecenie) lub gdy posiada szczególną rolę w grupowym łańcuchu wartości dodanej.

Czy wzrok fiskusa sięga za granicę kraju?

W gromadzeniu materiału dowodowego odnoszącego się do zagranicznych kontrahentów podatnika, organ nie jest zdany wyłącznie na pośrednictwo spółki objętej kontrolą. W przypadku biernej postawy kontrolowanego w zakresie dostarczenia informacji o zagranicznej spółce powiązanej (w tym jej działalności) lub braku posiadania takowych informacji przez kontrolowanego, organy mogą zwrócić się do administracji państwa siedziby kontrahenta z wnioskiem o wymianę informacji w zakresie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania (dalej: Wniosek), m.in. na podstawie Dyrektywy Rady 2011/16/UE z dnia 15 lutego 2011 r. w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania lub właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W ramach Wniosku, kontrolujący mogą zadać za pośrednictwem administracji Państwa siedziby kontrahenta szereg pytań dotyczących działalności powiązanego podmiotu. Z perspektywy kontrolowanego, skorzystanie z możliwości złożenia Wniosku jest sytuacją niepożądaną. Po pierwsze niniejsza czynność może znacznie wydłużyć procedurę kontroli, po drugie kontrolowana spółka nie ma w tej sytuacji wpływu na sformułowanie przez kontrolującego pytań do administracji zagranicznej, co  niesie ze sobą ryzyko stawiania ich pod konkretną tezę kontrolujących.

Ceny transferowe ponad podziałami administracyjnymi

Ze względu na złożoność problematyki cen transowych oraz międzynarodowy charakter transakcji, podejmowane są działania, zmierzające do wypracowania pewnych modeli i standardów w zakresie wspólnych kontroli międzynarodowych grup kapitałowych.

Już dziś przeprowadzane są kontrole wielostronne - multilateral control (MLC), w których zaangażowane są również polskie organy. Z kolei w ramach prac Komisji Europejskiej (EU Joint Transfer Pricing forum), przedstawiono pilotażowy projekt połączonego audytu kontrolerów z Holandii i Niemiec, którym objęto transakcje między podmiotami powiązanymi, działającymi na obszarze obu jurysdykcji podatkowych.

W ramach przedmiotowego projektu władze Niemiec i Holandii wytypowały razem 5 podmiotów do objęcia wspólną kontrolą z zakresu cen transferowych. Powołano wspólne zespoły kontrolne w ramach których uzgodniono język roboczy. Co istotne, pomiędzy państwami uczestniczącymi w audycie nie zawarto na tą okoliczność żadnych dodatkowych porozumień, a jedyną międzynarodową podstawą działania był art. 12 i art. 11 Dyrektywy Rady 2011/16/UE z dnia 15 lutego 2011r.

Instytucja wspólnych audytów niesie ze sobą korzyści, jednak w praktyce może również nastręczać pewnych problemów, które zostały zidentyfikowane już na etapie prowadzenia pilotażowego projektu. Do zagadnień problematycznych zalicza się między innymi klucz doboru adekwatnych podmiotów do objęcia wspólnym audytem czy też „różne cele strategiczne” poszczególnych władz skarbowych.

Podsumowanie

Niezależnie od bliskości perspektywy wspólnych audytów z udziałem polskich podmiotów i rodzimych władz skarbowych należy mieć na uwadze, że już dziś aktywna współpraca z organem podatkowym (kontroli skarbowej) podczas kontroli daje szereg korzyści. Proaktywna postawa w toku realizowania procedury może przyczynić się do:

  • pełniejszego zrozumienia analizy funkcjonalnej i uświadomienia kontrolującym ew. problemów związanych z zagadnieniem „strony testowanej”,
  • uniknięcia sytuacji, wobec której informacje dotyczące zagranicznych podmiotów z grupy zostaną pozyskane z wyłączeniem podatnika, a na ich zasób będzie wpływać wyłącznie organ kontrolny (poprzez samodzielne formułowanie pytań do zagranicznych organów).

 

Prezentacja dotycząca wspólnego audytu znajduje się pod adresem www:

http://ec.europa.eu/taxation_customs/sites/taxation/files/resources/documents/taxation/company_tax/transfer_pricing/forum/jtpf/2016/20160218_jointauditpilot.pdf

Interesuje Cię ten temat? Skontaktuj się z autorem artykułu.

Więcej informacji na temat cen transferowych na cenytransferowe.taxand.pl.