Na stronie Ministerstwa Finansów pojawiła się nowa, długo wyczekiwana interpretacja ogólna dotycząca nowych przepisów o cenach transferowych obowiązujących od stycznia 2017 roku. Interpretacja odnosi się do następujących kwestii:

  1. sposób ustalenia progów dokumentacyjnych dla transakcji jednego rodzaju / innych zdarzeń jednego rodzaju,
  2. sposób ustalenia progów dokumentacyjnych dla transakcji zawieranych z różnymi podmiotami powiązanymi,
  3. obowiązek sporządzania dokumentacji podatkowej,
  4. ustalenie transakcji jednego rodzaju.

Poniżej przedstawiamy najważniejsze wnioski z interpretacji.

Ad.1&2 Progi dokumentacyjne wg rodzaju i wielu podmiotów powiązanych

„Próg dokumentacyjny odnoszący się do wartości transakcji lub innych zdarzeń […] należy odnosić osobno do każdego rodzaju transakcji lub do każdego rodzaju innego zdarzenia. W konsekwencji jeżeli wartość danego, jednego rodzaju transakcji (innych zdarzeń) nie będzie przekraczać tego progu, to podatnik nie będzie miał obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej dla takiego rodzaju transakcji (innych zdarzeń)”

„W celu ustalenia obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej podatnik jest zobowiązany do odniesienia progów transakcyjnych [...] do wartości stanowiącej sumę wartości transakcji jednego rodzaju lub innego zdarzenia jednego rodzaju zawartej z poszczególnymi podmiotami powiązanymi, a nie do wartości transakcji jednego rodzaju z jednym konkretnym podmiotem powiązanym.”

W praktyce oznacza to, że różne rodzaje transakcji traktowane są rozłącznie na potrzeby określania progów (co pozwoli ograniczyć rodzaje transakcji objęte dokumentacją), ale jeżeli jeden rodzaj transakcji realizowany jest z więcej niż jednym podmiotem powiązanym, to sumuje się te wszystkie rozliczania jednego rodzaju dla określenia obowiązku (co spowoduje, że drobne rozliczenia z podmiotami powiązanymi, ale jednego rodzaju będą musiały być dokumentowane).

Ad.3 obowiązek przygotowania dokumentacji z podmiotami niepowiązanymi

„[...] czy obowiązek dokumentacyjny […] dotyczy również transakcji realizowanych z podmiotami niepowiązanymi (niezależnymi), niniejszym należy wskazać, że obowiązek taki nie powstaje. Aby powstał obowiązek dokumentacyjny zarówno transakcje, jak i inne zdarzenia, o których mowa w ww. przepisach powinny być realizowane z podmiotami powiązanymi.”

Ad.4 czym są transakcje jednego rodzaju

„obowiązkiem podatnika jest prawidłowe określanie jednego rodzaju transakcji lub jednego rodzaju innych zdarzeń. Jeżeli główne parametry transakcji, istotne z punktu widzenia cen transferowych (takie jak np. istotne funkcje, aktywa, ryzyka, a także sposób kalkulacji ceny, istotne warunki płatności, itd.), są do siebie zbliżone, to poszczególne przepływy pieniężne powinny być agregowane do jednego rodzaju transakcji (lub jednego rodzaju zdarzenia). Niedopuszczalne jest bowiem sztuczne dzielenie transakcji jednego rodzaju (lub zdarzenia jednego rodzaju) na kilka mniejszych quasi-transakcji w celu uniknięcia obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej”

W praktyce, ciężar określania transakcji jednego rodzaju leżeć będzie na podatniku i podobny zakres działań przy realizowaniu transakcji, podobna metoda kalkulacji wynagrodzenia (np. odkosztowa) czy podobne warunki rozliczenia transakcji (waluta, terminy płatności) mogą oznaczać, iż np. różnego rodzaju usługi wsparcia świadczone przez podmiot(y) powiązany(e) na rzecz polskiego podatnika mogą zostać uznane za świadczenie jednego rodzaju.

Źródło