Można. Takie przewrotne podejście stosują organy, a nierzadko wtórują im sądy administracyjne, zarówno na poziomie WSA, jak i NSA. Dotyczy to sytuacji, gdy wspólnik jest wierzycielem spółki i swoją wierzytelność chce konwertować na jej kapitał. Jednak zamiast faktycznego aportu (czyli wniesienia wierzytelności tytułem wkładu niepieniężnego), dokonuje pieniężnego podwyższenia kapitału spółki a następnie potrącenia wzajemnych zobowiązań (zobowiązania do pokrycia wkładu z wierzytelnością w stosunku do spółki). Ekonomicznie, cel równoważny wniesieniu wierzytelności na kapitał zostaje osiągnięty, co właśnie w ocenie organów i sądów wywołuje wszystkie skutki podatkowe właściwe dla aportu wierzytelności. Przynajmniej na gruncie podatków dochodowych.

Takie też stanowisko zaprezentował WSA W Warszawie w ogłoszonym niedawno wyroku z 13 czerwca br. Sąd podkreślił, że w przypadku przeniesienia do spółki prawa majątkowego o określonej wartości, niezależnie od formy prawnej podwyższenia wkładu (tu: pieniężna), należy traktować taką operację jako aport, podlegający opodatkowaniu na poziomie wspólnika otrzymującego udziały w spółce.

Źródło: Wyrok WSA z dnia 13 czerwca 2018 r.  (III SA/Wa 2597/17)