Od 2017 roku posiadanie analizy porównawczej potwierdzającej rynkowy charakter rozliczeń wewnątrzgrupowych będzie obowiązkowe dla części podatników. O tym, jak krok po kroku prawidłowo sporządzić taką analizę pisaliśmy tutaj. W dzisiejszym wpisie chcielibyśmy zastanowić się i odpowiedzieć na pytanie jaka metodologia identyfikacji podmiotów porównywalnych jest najbardziej odpowiednia dla podmiotów prowadzących działalność regulowaną.

Słowem przypomnienia, działalność regulowana to działalność, której prowadzenie wymaga spełnienia szczególnych warunków określonych przepisami prawa, np. uzyskania wpisu w rejestrze, koncesji, licencji albo zezwolenia. Dla klientów działających w branży regulowanej, typowanie podmiotów porównywalnych do sporządzenia analizy porównawczej może okazać się niełatwym zadaniem.

Rozdział III Wytycznych OECD wskazuje co do zasady dwie metody, którymi należy się posłużyć w procesie identyfikacji podmiotów porównywalnych – metodę dedukcyjną i metodę addytywną, przy czym metody mogą być zastosowane oddzielnie lub łącznie. W metodzie addytywnej próbkę podmiotów potencjalnie porównywalnych stanowią bezpośredni konkurenci podmiotu kontrolowanego prowadzący podobną działalność. Natomiast w metodzie dedukcyjnej podmioty potencjalnie porównywalne typowane są na podstawie, np. kodu wiodącego PKD, czy klasyfikacji NACE Rev. 2, a następnie otrzymana szeroka próbka jest zmniejszana poprzez zastosowanie odpowiednich kryteriów ilościowych, takich jak wysokość obrotów, powiązania kapitałowe i osobowe oraz kryteriów jakościowych określanych na podstawie rocznych raportów, czy oficjalnych stron internetowych.

Dla podmiotów prowadzących działalność regulowaną rekomenduje się typowanie podmiotów porównywalnych poprzez zastosowanie kombinacji obydwu wyżej wskazanych metod. Dla przykładu, w pierwszym kroku powinniśmy sprawdzić podmioty prowadzące działalności pod tożsamym kodem PKD, a następnie rozszerzyć wyszukiwanie o ogólnodostępne listy podmiotów posiadających zgodę regulatora na prowadzenie danego rodzaju działalności. Taki algorytm postępowania sprawia, że finalnie cały proces identyfikacji podmiotów porównywalnych jest przejrzysty, rzetelny, systematyczny i weryfikowalny.

Typowanie podmiotów powiązanych za pomocą tych dwóch metod można przełożyć również na przygotowywanie analiz porównawczych w branżach innych niż branża regulowana. Dzięki ich jednoczesnemu zastosowaniu (o ile jest to możliwe) można ograniczyć ryzyko kwestionowania dokładności i rzetelności analizy przez fiskusa.

Interesuje Cię ten temat? Skontaktuj się z autorem artykułu.

Więcej informacji na temat cen transferowych na cenytransferowe.taxand.pl.