20 kwietnia br. TSUE wydał orzeczenie w polskiej sprawie C‑282/22 dotyczącej ładowarek i infrastruktury do ładowania samochodów elektrycznych uznając je za kompleksową dostawę towarów, w której przepływ energii elektrycznej stanowi główny i dominujący element.

Tło sprawy

Spółka planując rozpoczęcie działalności w zakresie ogólnie dostępnych stacji ładowania pojazdów elektrycznych zwróciła się do Dyrektora KIS celem potwierdzenia czy dostęp do infrastruktury do ładowania i samo ładowanie samochodów elektrycznych stanowi kompleksową dostawę towarów, czy też kompleksowe świadczenie usług.

Wnioskodawca wskazał, że w ramach działalności będzie instalować stacje ładowania i udostępniać je odpłatnie. Użytkownicy pojazdów elektrycznych mieli mieć możliwość ładowania swoich pojazdów na stacjach o różnym standardzie i prędkości ładowania.

W ocenie wnioskodawcy, wszystkie wykonywane przez niego usługi na rzecz użytkowników stacji ładowania pojazdów stanowią jedną czynność opodatkowaną, a mianowicie usługę świadczoną odpłatnie.

Dyrektor KIS uznał takie stanowisko za nieprawidłowe.

Na dalszym etapie sprawa trawiła najpierw do WSA w Warszawie, który przychylił się do stanowiska wnioskodawcy uznając, że stacja ładowania samochodów elektrycznych świadczy kompleksową usługę umożliwiającą ładowanie pojazdu elektrycznego. Dyrektor KIS wniósł od powyższego wyroku skargę kasacyjną do NSA, który biorąc pod uwagę znaczenie analizowanej sprawy zarówno z perspektywy krajowej jak i z perspektywy całego unijnego rynku (w tym w zakresie prawidłowego określenia miejsca opodatkowania wykonywanych czynności) wystąpił do TSUE z pytaniem prejudycjalnym mającym na celu ustalenie jak należy zakwalifikować sporne świadczenie w świetle Dyrektywy VAT – jako dostawę towarów czy jako świadczenie usług[1].

Konkluzje TSUE

TSUE rozważając pytanie zadane w analizowanej sprawie wskazał, że przepisy Dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że jedno złożone świadczenie składające się z:

  • udostępnienia urządzeń do ładowania pojazdów elektrycznych (w tym integracji ładowarki z systemem operacyjnym pojazdu),
  • zapewnienia przepływu energii elektrycznej o odpowiednio dostosowanych parametrach do akumulatorów tego pojazdu,
  • niezbędnego wsparcia technicznego dla zainteresowanych użytkowników oraz
  • udostępnienia aplikacji informatycznych umożliwiających zainteresowanemu użytkownikowi rezerwację konektora, podgląd historii transakcji oraz wpłatę środków gromadzonych w portfelu cyfrowym celem wykorzystania do płatności za ładowanie,

stanowi „dostawę towarów” na gruncie Dyrektywy VAT.

Ponadto TSUE wskazał, że przepływ energii elektrycznej stanowi w tym zakresie charakterystyczny i dominujący element jednego i złożonego świadczenia kompleksowego, jakim jest przedmiotowa dostawa towarów.

Wyrok TSUE a polskie realia

Niewątpliwie w kwestii traktowania ładowania samochodów elektrycznych na gruncie VAT, brak było ujednoliconej linii interpretacyjnej i orzeczniczej. O ile organy podatkowe stały na stanowisku, że przedmiotowe świadczenie stanowi dostawę towarów, to sądy administracyjne wychodziły naprzeciw podatnikom uznając je za kompleksowe świadczenie usług.

Przedmiotowy wyrok TSUE powinien w najbliższym czasie przełożyć się na ukształtowanie jednolitej linii w tym zakresie. Odpowiednie traktowanie na gruncie VAT przedmiotowego świadczenia wpływa na kwestię określenia miejsca jego opodatkowania oraz momentu powstania obowiązku podatkowego. Należy jednocześnie mieć na uwadze, że oprócz zasad opodatkowania ładowania samochodów elektrycznych na gruncie VAT, wyrok ten należy rozpatrywać również pod kątem skutków na gruncie akcyzy i prawa energetycznego. Należy bowiem pamiętać, że sprzedaż energii elektrycznej może podlegać obowiązkowi posiadania koncesji na obrót energią elektryczną (OEE). Jeżeli są Państwa zainteresowani szczegółową analizą skutków przedmiotowego wyroku na gruncie VAT, akcyzy czy prawa energetycznego, zapraszamy do kontaktu.

[1] Więcej w temacie: VAT: o podatkowym traktowaniu ładownia samochodów elektrycznych zdecyduje TSUE