10 maja 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretacje indywidualną (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.136.2018.1.PC), w której to uznał, że przychód uzyskany przez podatnika ze sprzedaży wytworzonych we własnym zakresie praw niematerialnych (nabycie pierwotne) będzie stanowił przychód z zysków kapitałowych.

Problematyczna kwestia związana jest z nowelizacją ustawy o CIT (od  2018 r.) w ramach której ustawodawca wyodrębnił źródła przychodów. Zgodnie ze znowelizowanymi przepisami przedmiotem opodatkowania jest dochód równy sumie dochodów z zysków kapitałowych oraz innych źródeł – zysków operacyjnych (art. 7 ust. 1 ustawy o CIT). Dodatkowo, Ustawodawca w art. 7b ustawy o CIT wskazał szeroką definicję zysków kapitałowych określając ich poszczególne kategorie oraz rodzaje.

Za przychody z zysków kapitałowych uznano m.in. przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT– m.in. licencje oraz autorskie prawa majątkowe – oraz ze zbycia tych praw. Powyższy przepis wskazuje, jakie prawa podatnicy mogą uznać za wartości niematerialne i prawne, podlegające amortyzacji. Co istotne, za podatkowe WNiP można uznać tylko te prawa, które zostały przez podatnika nabyte – wytworzenie we własnym zakresie nie pozwala na ich amortyzację podatkową.

W ujęciu praktycznym, podejście prezentowane przez organy może mieć negatywny wpływ na rozliczenia takich twórców jak m.in. producenci oprogramowania, którzy sprzedając klientom swoje usługi na ogół przenoszą na nich prawa (np. udzielając licencji) do korzystania z wytworzonego oprogramowania. Co istotne, część wynagrodzenia za przeniesienie praw jest na ogół jednym z najistotniejszych kwotowo elementów przychodów producenta. Powyższe może oznaczać, że podatnicy na koniec roku zapłacą wyższy podatek w sytuacji, gdy koszty działalności operacyjnej przewyższą przychody z tego źródła w sytuacji gdy strata z tego tytułu nie będzie mogła zostać potrącona z dochodem ze źródła zyski kapitałowe.