TSUE: przy ustalaniu podstawy opodatkowania piw smakowych według skali Plato należy wziąć pod uwagę ekstrakt brzeczki podstawowej, nie uwzględniając przy tym substancji smakowych i syropu cukrowego dodanych po zakończeniu fermentacji.

W porównaniu z innymi wyrobami alkoholowymi akcyza od piwa liczona jest dość nietypowo – na podstawie ilości stopni Plato w hektolitrze gotowego wyrobu. Zgodnie z polskimi regulacjami, za 1 stopień Plato uważa się ułamek masowy o wartości 1 procent m/m ekstraktu brzeczki podstawowej, obliczony na podstawie zawartości alkoholu oraz zawartości ekstraktu rzeczywistego w gotowym wyrobie.

Wątpliwości w zakresie piw smakowych dotyczyły kwestii - czy zgodnie z tym przepisem jako podstawę opodatkowania powinno się uwzględniać „czyste” piwo (tzn. ekstrakt rzeczywisty, bez składników dodanych już po zakończeniu procesu fermentacji) czy też piwo z dodatkiem (np. sokiem lub miodem). Zagadnienie było o tyle istotne, że dodatek „zagęszcza” piwo, podwyższając tym samym podstawę opodatkowania. Fiskus, powołując się na zwrot „w gotowym wyrobie” argumentował, że za taki należy uważać piwo z dodatkiem (w tej bowiem formie było kierowane do sprzedaży), nie zaś „czyste” piwo stanowiące, w jego ocenie, półprodukt. Podatnicy z kolei argumentowali, że gotowym wyrobem (w rozumieniu technologii browarniczej i akcyzy) jest samo piwo, dodatek smakowy jest natomiast wyłącznie dodatkiem do takiego gotowego produktu.

Spór w tej sprawie toczył się od ponad 10 lat (tzn. od czasu wejścia w życie ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym i zastępującej ją ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r.). W ostatnich latach orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego ukształtowało się jednak wyraźnie przychylnie na rzecz podatników (np. wyrok w sprawie I GSK 1303/15).

Trybunał, wydając omawiany wyrok, w istocie powtórzył dotychczasową argumentację zarówno podatników jak i NSA wskazując, że podstawa opodatkowania piwa powinna być liczona uwzględniając zawartość ekstraktu w „piwie właściwym”, tzn. wyrobie powstałym w wyniku fermentacji. Trybunał argumentował m.in., że uwzględnienie w podstawie opodatkowania substancji smakowych, które nie podwyższają zawartości alkoholu w wyrobie, doprowadziłaby w istocie do niezasadnego opodatkowania piwa smakowego wyżej niż piwa tradycyjnego o porównywalnej zwartości alkoholu.

Wyrok TSUE ostatecznie potwierdził, że browary przez lata niezasadnie płaciły akcyzę według zawyżonych stawek. Tym samym podmioty te są uprawnione do ubiegania się o jej częściowy zwrot.

Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 17 maja 2018 r. w sprawie C-30/17 (Kompania Piwowarska S.A. w Poznaniu).