Wprowadzenie od 1 stycznia 2016 r. długo oczekiwanych zmian normujących zasady korekty przychodów i kosztów podatkowych miało znacznie uprościć rozliczenie podatników z fiskusem. Według nowych przepisów podatkowe korekty kosztów i przychodów mogą być rozliczane na bieżąco pod warunkiem, że korekta nie wynika z błędnego udokumentowania stanu faktycznego fakturą pierwotną, gdyż w takich przypadkach korekta powinna być przyporządkowana wstecznie do okresu, którego dotyczy. Co prawda analizując przepisy podnoszono, że wiążą się one z ryzykiem w zakresie cen transferowych, wynikającym z zaburzenia poziomu rentowności w danym roku podatkowym oraz konieczności łącznej analizy wyniku korygowanego roku podatkowego wraz z korektą ujmowaną na bieżąco, niemniej podatnicy docenili prostotę wynikającą z możliwości wystawienia faktur korygujących na bieżąco, gdyż wsteczne przyporządkowanie faktur korygujących często z praktycznego punktu widzenia okazywało się niezwykle pracochłonne lub wręcz niemożliwe do zastosowania z uwagi na ograniczenia systemów księgowych.

Najnowsze interpretacje podatkowe pokazują jednak, że to, co miało być proste, nadal może przysparzać problemów na polu korekty dochodowości – w zależności od zastosowanego modelu przeprowadzania korekt. Świadczą o tym najnowsze interpretacje indywidualne wydane w tej sprawie.

Pierwszy przykład znajdujemy w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPB3/4510-1-249/16-2/AO z dnia 27 lipca 2016 r.). W przedstawionym stanie faktycznym zaprezentowano model rozliczeń w transakcji sprzedaży wyrobów przez podatnika (producenta) do podmiotu powiązanego (dystrybutora), zgodnie z którym sprzedaż w ciągu roku będzie realizowana według cennika stworzonego w oparciu o techniczny koszt wytworzenia. Jednocześnie model zakłada, że po zakończeniu danego roku podatkowego, podatnik ustali swoją dochodowość na poziomie operacyjnym i na tej podstawie obie strony transakcji zdecydują o ewentualnych korektach celem doprowadzenia dochodowości podatnika do wartości ustalonej na poziomie rynkowym poprzez zwiększenie lub zmniejszenie jego przychodów. Dyrektor Izby Skarbowej przyjął stanowisko, że skoro pierwotne transakcje zostały zrealizowane prawidłowo, nie sposób uznać, że zmiana wartości przychodu jest efektem błędu rachunkowego albo innej oczywistej omyłki. Wobec tego, korekty przychodu dokonuje się w okresie rozliczeniowym, w którym wystawiony zostanie dokument potwierdzający przyczyny korekty.

Z kolei w stanie faktycznym przedstawionym w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (sygn. IBPB-1-2/4510-542/16-2/KP z dnia 5 września 2016 r.) zaprezentowano model rozliczeń w transakcji zakupu wyrobów przez podatnika (dystrybutora) głównie od podmiotów powiązanych (producentów) celem ich odprzedaży. Jednocześnie model zakłada, że w trakcie roku podatkowego i po jego zakończeniu, podatnik ustali swoją dochodowość na poziomie operacyjnym i na tej podstawie otrzyma od jednej ze spółek z grupy (Koordynatora) dokumenty korygujące celem doprowadzenia dochodowości podatnika do wartości ustalonej na poziomie rynkowym poprzez zwiększenie lub zmniejszenie jego kosztów. Spółka na podstawie ww. dokumentów księgowych otrzyma środki finansowe lub będzie zobowiązana do uregulowania należności na rzecz Koordynatora. Dyrektor Izby Skarbowej przyjął stanowisko, że skoro wyrównanie z tytułu cen transferowych nie będzie mieć przełożenia na kwoty należne z tytułu zakupu produktów dokumentowane poszczególnymi fakturami wystawianymi przez dostawców, korekta dochodowości wnioskodawcy dokonywana na podstawie przyjętej w grupie kapitałowej polityki cen transferowych „in plus” będzie skutkowała powstaniem dla niego przychodu w momencie otrzymania z tego tytułu środków finansowych, natomiast korekta „in minus” skutkująca powstaniem zobowiązania spółki wobec Koordynatora do zapłaty określonej kwoty pieniędzy, nie spełnia przesłanek wynikających z art. 15 ust. 1 updop, zatem wydatek ten nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy kosztów uzyskania przychodów. Zatem z pytania o moment ujęcia korekty dochodowości organ przeszedł do analizy zasadności uznania wydatku za koszt podatkowy w świetle przyjętego w grupie modelu rozliczeń uwzględniającego rolę spółki-Koordynatora. W uzasadnieniu organ podkreślił, że nie kwestionuje sensu ekonomicznego poniesionego wydatku, czy też racjonalności podejmowanych decyzji, a raczej zwraca uwagę na fakt odpowiedniego kształtowania polityki cen transferowych. W analizowanej sprawie wnioskodawca będzie bowiem regulował na rzecz Koordynatora zobowiązanie z tytułu korekty dochodowości, które nie wiąże się z transakcjami handlowymi z tym podmiotem. Zatem nie wiąże się ono z realizacją osiągnięcia przychodów podatkowych lub zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Jak widać w powyższych przykładach, mimo wprowadzenia zmian upraszczających zasady korekty przychodów i kosztów podatkowych, wprowadzanie mechanizmu korekt do polityki cen transferowych nadal wymaga szczegółowej analizy wpływu przyjętego modelu rozliczania korekt na podatkowy sposób ich ujęcia i ryzyka z tym związane.

Interesuje Cię ten temat? Skontaktuj się z autorem artykułu.

Więcej informacji na temat cen transferowych na cenytransferowe.taxand.pl.