Spółka z o.o. jest dystrybutorem paliw i olejów samochodowych. W celu zwiększenia sprzedaży postanowiła wdrożyć program marketingowo-lojalnościowy adresowany do kontrahentów zajmujących się prowadzeniem stacji obsługi pojazdów.

W ramach programu współpracujący ze Spółką bank będzie udzielał kontrahentom spółki kredytów ze ścisłym przeznaczeniem na zakup towarów Spółki. W zakresie współpracy z bankiem Spółka będzie występowała jako pełnomocnik kontrahentów, w szczególności będzie pośredniczyła w zawieraniu poszczególnych umów kredytowych oraz przy obsłudze kredytów (płatności kontrahentów z tytułu spłaty kredytu bankowego będą dokonywane za pośrednictwem Spółki). Elementem programu będzie zobowiązanie Spółki do spełnienia dwóch świadczeń na rzecz danego kontrahenta, w przypadku osiągnięcia przez niego określonego poziomu zakupów towarów Spółki: (i) wypłaty premii za osiągnięcie tegoż poziomu zakupów towarów Spółki oraz (ii) spłaty części odsetkowej kredytu kontrahenta naliczonej za dany okres.

W wydanej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie przyznał rację Spółce, która twierdziła, iż w przypadku osiągnięcia ustalonego poziomu zakupów przez kontrahenta i zapłaty przez Spółkę odsetek wynikających z umowy kredytowej zawartej między kontrahentem a bankiem, zapłacone przez Spółkę odsetki będą mogły zostać uznane przez Spółkę za jej koszt uzyskania przychodów.

Spółki, które dokonują podobnych uzgodnień ze swoimi kontrahentami, zyskały dodatkowy argument za odliczalnością odsetek zapłaconych przez nich niejako „za swoich kontrahentów”.

Interesuje Cię ten temat ? Skontaktuj się z autorem artykułu.