Pojawił się nowy i dobry wyrok WSA w Łodzi (sygn. I SA/Łd 146/16), negujący konieczność opodatkowania CIT majątku w naturze wydawanego w ramach likwidacji.

Wprowadzony w 2015 r. art. 14a ustawy o CIT przewiduje zasadę, że zaspokajanie zobowiązań w naturze powinno być opodatkowane CIT (analogicznie jakby podatnik zbywał te aktywa za cenę równą zaspokojonemu zobowiązaniu). W ramach przykładowego katalogu  wymieniono regulowanie w naturze kredytu, wypłaty dywidendy, umorzenia. Nie wskazano natomiast likwidacji. Wydawało się, że brak likwidacji w tym wyliczeniu jest zamierzony. Podatnicy argumentowali, ze jest to proces dość specyficzny - ostatnia czynność spółki, stanowiąca w dodatku wykonanie zobowiązań nałożonych przez KSH. Należy przy tym podkreślić, że w praktyce regulowanie wydania (przynajmniej części) majątku likwidacyjnego w formie niepieniężnej zdarza się relatywnie często. Nie zawsze bowiem cały majątek jest sens upłynniać (np. udziały czy nieruchomości).

Władze skarbowe były odporne na argumenty i dość konsekwentnie twierdziły, że art. 14a powinien mieć zastosowanie także w przypadku likwidacji. WSA w Łodzi się z tym nie zgodził. Stwierdził w szczególności, że przepisy KSH o podziale majątku traktują takie przekazanie aktywów niepieniężnych na rzecz udziałowców jako czynność o charakterze jednostronnym i nieodpłatnym, a zatem niegenerującym przychodu po stronie spółki.

W tym kontekście wyrok WSA w Łodzi – choć jeszcze nieprawomocny  - jest bardzo pozytywnym i obiecującym znakiem.  Potwierdza argumenty podnoszone dotychczas przez podatników.

Interesuje Cię ten temat? Skontaktuj się z autorem artykułu.