W niniejszej interpretacji ponoszone przez wnioskodawcę opłaty licencyjne z tytułu używania znaku towarowego, know-how oraz oprogramowania aplikacji stanowią koszty bezpośrednio związane ze sprzedażą usług, w rozumieniu art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT. Należy przyjąć, że gdyby Spółka nie ponosiła kosztów opłat licencyjnych, nie mogłaby korzystać z logo i znaków towarowych oraz oprogramowania. W takiej sytuacji ponoszenie kosztów licencji na rzecz podmiotu powiązanego warunkuje w sposób bezpośredni możliwość sprzedaży usług z wykorzystaniem znaku towarowego i logo firmy oraz pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym ze sprzedażą produktów. Dyrektor KIS nie zgodził się jednak z wnioskodawcą w temacie aplikacji dotyczących obszarów HR, administracji, kadrowo-płacowych, kontroli jakości oraz zarządzania pracownikami oraz aplikacji, mającej za zadanie zarządzanie i monitorowanie w czasie rzeczywistym aktywności agenta. Wydatki te pozostają bez uchwytnego ścisłego związku z wytworzeniem konkretnego świadczenia (usługi). W kosztach dotyczących tych aplikacji nie można doszukać się bezpośredniego związku z wytworzonymi usługami, a tylko w takim przypadku możliwe jest zastosowanie wyłączenia z limitacji na podstawie art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT. Zdaniem Dyrektora KIS, w przypadku opisanych powyżej aplikacji związek ponoszonych w związku z nimi kosztów ze świadczonymi usługami ma charakter pośredni i stanowią one koszty ogólne służące działalności podatnika.

Interpretacja Indywidualna Dyrektora KIS z dnia 11 stycznia 2021 r.