Rekompensata kosztów usługi przewozowej nie jest dopłatą do ceny biletów i nie dolicza się jej do podstawy opodatkowania VAT. Tak orzekł NSA w wyroku o sygn. I FSK 1072/17. W jego uznaniu dofinansowanie związane jest z tym, że cena biletu, czyli cena usługi przewozu nie pokrywa kosztów związanych ze świadczeniem tej usługi. Dopłata nie stanowi zatem dopłaty do ceny biletów, lecz rekompensatę kosztów związanych ze świadczeniem usługi[1].

Zarząd Dróg Zieleni i Transportu, będący jednostką organizacyjną urzędu miasta wystąpił o udzielenie indywidualnej interpretacji w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług. Będąc organizatorem publicznego transportu zbiorowego na terenie gminy, zawarł z gminą ościenną umowę w sprawie powierzenia mu wykonywania przewozów komunikacją miejską. Zgodnie z ustaleniami, gmina ościenna ma pokrywać różnice w kosztach przewozów między kosztami ponoszonymi a uzyskanymi przychodami. W takich okolicznościach zapytano czy otrzymane od gminy ościennej kwoty będą podlegały opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 8% i czy wymaga to wystawienia faktury VAT dokumentujących otrzymanie należnych kwot. Zdaniem zarządu środki te nie stanowią zapłaty za wykonanie usługi oraz obrotu. Gmina świadczy usługi przewozowe na rzecz podróżnych, a otrzymywane z tego tytułu wynagrodzenie stanowić będą kwoty uzyskane ze sprzedaży biletów. Wobec tego dofinansowania nie można uznać za wynagrodzenie z tytułu usług wykonywanych na rzecz gminy i tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego DIS uznał stanowisko gminy za nieprawidłowe. W uzasadnieniu podkreślił, że otrzymywane przez zarząd dofinansowanie z tytułu świadczonych przewozów, stanowi dopłatę, mającą bezpośredni wpływ na cenę usług świadczonych przez zarząd i zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT stanowi podstawę opodatkowania VAT. Przez zapłatę za świadczone usługi przewozu rozumie się nie tylko otrzymywane zapłaty za bilety, ale też otrzymane dofinansowanie, stanowiące dopłatę do ceny usług świadczonych przez zarząd.

Po wniesieniu przez gminę skargi na wydaną interpretację do WSA w Olsztynie, sąd podzielił stanowisko organu potwierdzając tym samym, że kluczowy dla sprawy przepis art. 29a ust. 1 ustawy o VAT został zinterpretowany prawidłowo. Dodatkowo zgodnie z orzecznictwem TSUE zasadniczym warunkiem uznania dotacji za kwotę należną z tytułu sprzedaży jest jej bezpośredni wpływ na cenę towarów lub usług. W związku z tym, niezależnie od rodzaju i natury dotacji, jako główną przesłankę uznać należy to, że dofinansowanie otrzymane przez podmiot ma bezpośredni wpływ na ustaloną dla danej czynności cenę jaką ma uregulować otrzymujący towar czy usługę. Jeśli zatem w przedstawionym stanie faktycznym otrzymana dopłata ma być przeznaczona na sfinansowanie części ustalonej ceny za usługi przewozu to bezpośrednio wpływa ona na cenę usługi. Tym samym gmina powinna była rozpoznać otrzymane dofinansowanie jako dopłatę do świadczonych przez nią usług przewozu, zgodne z narzuconymi cenami biletów.

Po wniesieniu skargi kasacyjnej, NSA uchylił wydaną interpretację i wyrok I instancji. Przychylił się tym samym do argumentacji zarządu, wskazując na błędną ocenę organu podatkowego i sądu I instancji, które to uznały dofinansowanie, za związane z ceną usługi przewozowej świadczonej przez zarząd. W ustnym uzasadnieniu podkreślił on, że dofinansowanie to ma wyrównać spoczywające po stronie zarządu koszty świadczonej usługi, której cena jest stała i niezależna. Skoro zatem dofinansowanie skierowane jest do ściśle określonego podmiotu, nie można go uznać za dotację, która podlega uwzględnieniu w podstawie opodatkowania VAT. Dopłata ta nie stanowi dopłaty do cen biletów, ale zwrot kosztów związanych ze świadczeniem usług przewozowych.

[1] Wyrok NSA z dnia 27 sierpnia 2019 r., sygn. I FSK 1072/17