Jeżeli wydatki nie mają charakteru reprezentacyjnego, przedsiębiorca może zaliczyć kwoty poniesione na zakup alkoholu do kosztów podatkowych. Musi jednak wykazać związek tego wydatku z przychodami.

Wśród przedsiębiorców panuje powszechne przekonanie, że kupowany na spotkaniach biznesowych alkohol nie może być zaliczony do kosztów podatkowych. Nie jest to jednak tak do końca prawda. Obowiązujące obecnie przepisy rzeczywiście wyraźnie przewidują, że w przypadku wydatków reprezentacyjnych o zaliczeniu zakupu alkoholu do kosztów nie ma mowy. W pewnych jednak sytuacjach przedsiębiorca może wydatki na zakup alkoholu zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Znalazło to swoje potwierdzenie w wydanej niedawno interpretacji Izby Skarbowej w Katowicach (z grudnia ub.r.). Dzieje się tak wtedy, gdy spotkanie ma charakter biznesowy, ale nie służy przede wszystkim celom reprezentacji (nie ma na celu wzmacniania pozytywnego wizerunku firmy). Nie ulega bowiem wątpliwości, że w takim przypadku spotkanie, nawet jeśli odbywa się w drogiej restauracji, ma na celu uzyskanie przychodów. Takie stanowisko wcześniej prezentowane było już w orzecznictwie sądowym.

Jedyne czego w takim przypadku wymaga od nas fiskus, to posiadanie dokumentów, na podstawie których związek spotkania z uzyskaniem przychodów da się wykazać. Może zatem nie wystarczyć sama faktura z restauracji. Trzeba posiadać także inne dokumenty, które można będzie z tym spotkaniem połączyć, np. zawarte w wyniku takiego spotkania umowy, czy też dokumenty potwierdzające otrzymanie zlecenia. Mogą to też być dokumenty potwierdzające prowadzenie negocjacji, które ostatecznie nie doprowadziły wprawdzie do podpisania umowy, ale z ich przebiegu wynikało, że można było liczyć na uzyskanie w ich wyniku zlecenia dla firmy (ale też np. obniżenia kosztów, jeśli rozmowy dotyczyły warunków współpracy).

Źródło:
Interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach z 12 grudnia 2014 r. (nr IBPBI/1/423-38/14/ESZ i IBPBI/1/415-1075/14/ESZ).

Zobacz też:
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 czerwca 2013 r. (sygn. akt II FSK 702/11).
Interpretacja ogólna Ministra Finansów z 25 listopada 2013 r. (nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521).