Naczelny Sąd Administracyjny, w składzie 7 sędziów, 14 lutego br., wydał wyrok w sprawie, o której pisaliśmy w naszych poprzednich wpisach opublikowanych na blogu 1 lutego oraz 27 stycznia.

Kwestia tego, kto powinien ponosić odpowiedzialność za zaliczki na podatek dochodowy, które nie zostały pobrane przez płatnika z powodu zastosowania się do uzyskanej przez niego błędnej indywidualnej interpretacji podatkowej, okazała się budzić poważne wątpliwości NSA.

Dotychczasowe postępowanie

Początkowo 3-osobowy skład orzekający w tej sprawie wydał postanowienie o przedstawieniu do rozstrzygnięcia związanego z tą sprawą zagadnienia prawnego w drodze uchwały 7 sędziów NSA. Następnie skład 7 sędziów NSA na posiedzeniu w sprawie uchwały postanowił o przejęciu tej sprawy do rozpoznania w powiększonym składzie.

Ostatecznie, na rozprawie, która odbyła się 14 lutego, NSA wydał wyrok (sygn. akt II FSK 210/19), którym oddalił skargę kasacyjną podatników i za prawidłowe uznał profiskalne stanowisko organów podatkowych. Do sentencji wyroku jeden z orzekających sędziów zgłosił swoje zdanie odrębne.

Istota sporu

Istotą niniejszej sprawy było to, czy pracownik powinien ponosić odpowiedzialność za zaliczki na PIT od otrzymanego w ramach Programu Dobrowolnych Odejść odszkodowania, których błędnie nie pobrał pracodawca. Błąd pracodawcy wynikał w tym przypadku z zastosowania się do uzyskanej przez niego indywidualnej interpretacji podatkowej, która z czasem okazała się sprzeczna z wydaną po niej interpretacją ogólną Ministra Finansów z dnia 23 czerwca 2016 r. (nr DD3.8201.1.2016.MCA).

Spór w niniejszej sprawie sprowadzał się do możliwości ograniczenia odpowiedzialności podatnika na podstawie przepisu art. 26a Ordynacji podatkowej za PIT z tytułu otrzymanego odszkodowania. Zgodnie z tym przepisem podatnik nie ponosi odpowiedzialności z tytułu zaniżenia lub nieujawnienia przez płatnika podstawy opodatkowania – do wysokości zaliczki, do której pobrania zobowiązany jest płatnik.

Motywy wyroku

NSA wskazał, że w przypadku rozpatrywanej sprawy przepis art. 26a Ordynacji podatkowej znajdzie zastosowanie, jednak podatnik nadal będzie ponosić odpowiedzialność za PIT od otrzymanego odszkodowania. NSA opierając się na wykładni językowej odwołał się do literalnego brzmienia tego przepisu i wskazał, że dotyczy on wyłącznie zaliczek na PIT, a nie zobowiązania podatnika w zakresie PIT. W ocenie NSA przepis art. 26a znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy płatnik błędnie nie pobrał zaliczek na PIT ze względu na uzyskaną wcześniej indywidualną interpretację podatkową, jednak zastosowanie tego przepisu ograniczyć należy jedynie do zaliczek.

NSA wskazał ponadto, że podatnik składając deklarację PIT za rok, w którym otrzymał odszkodowanie sam wykazuje podatek należny z tytułu tego odszkodowania (bez pomniejszania go o zaliczkę, która standardowo powinna być w tym przypadku pobrana przez płatnika, a nie została pobrana ze względu na uzyskaną przez płatnika interpretację).

W praktyce wyrok NSA sprowadza się zatem do stwierdzenia, że w sytuacji, gdy płatnik korzysta z ochrony wynikającej z błędnej indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie niepobranych zaliczek, to na podatniku nadal ciąży odpowiedzialność za zobowiązanie podatkowe w zakresie PIT z tytułu otrzymanego odszkodowania.

Na ostatniej rozprawie NSA przedstawił na razie jedynie ustne motywy wydanego wyroku. Więcej szczegółów w tej sprawie poznamy po publikacji pisemnego uzasadnienia.

Autorzy wpisu:

Sławomir Pilarczyk, starszy menadżer w CRIDO

Agnieszka Kalicińska, starszy konsultant w CRIDO

 

Warto doczytać: