Z początkiem października TSUE wydał postanowienie w sprawie C‑621/19 Weindel Logistik Service, w którym potwierdził konkluzje wynikające z dotychczasowego orzecznictwa w zakresie prawa do odliczenia VAT z tytułu importu towarów. Zgodnie z nimi, prawo do odliczenia VAT z tytułu importu towarów nie przysługuje podmiotom niebędącym nabywcami towarów, dla których jednocześnie koszt importowanych towarów nie ma bezpośredniego wpływu na działalność gospodarczą.

Takie stanowisko wynikało dotychczas m.in. z wyroku z dnia 25 czerwca 2015 r. w sprawie C-187/14 DSV Road A/S dotyczącego przewoźnika, który dokonywał transportu i importowej odprawy celnej towarów w ramach opodatkowanych VAT czynności przewozowych. Trybunał wskazał w nim, że w przypadku, gdy podatnik występujący jako importer towarów nie jest ich właścicielem, przesłanka jaką jest związek importowanych towarów z transakcjami opodatkowanymi podatnika jest spełniona jedynie wówczas, gdy koszt świadczeń powodujących naliczenie podatku przy imporcie towarów jest włączony w cenę poszczególnych transakcji objętych podatkiem należnym lub w cenę towarów lub usług świadczonych przez podatnika w ramach jego działalności gospodarczej.

Taka interpretacja poddaje w wątpliwość odliczenie VAT nie tylko przez przewoźników towarów, ale również przez podmioty przetwarzające importowane towary czy agencje celne.

W świetle wyroku TSUE w sprawie DSV Roads A/S polskie organy podatkowe od kilku lat konsekwentnie odmawiały prawa do odliczenia VAT przez podmiot niebędący właścicielem towarów (por. interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 sierpnia 2017 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.18.2017.2.KT, z 6 lipca 2018 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.229.2018.1.RM czy z 28 stycznia 2019 r. sygn. 0115-KDIT1-3.4012.822.2018.2.BJ).

Biorąc pod uwagę, że kwestia będąca przedmiotem pytania prejudycjalnego w sprawie C‑621/19 Weindel Logistik Service została już przez TSUE rozstrzygnięta w dotychczasowym orzecznictwie, TSUE zgodnie z przepisami proceduralnymi zdecydował o wydaniu w tej sprawie postanowienia w miejsce wyroku.

Jednocześnie TSUE przypomniał, że w kwestii prawa do odliczenia VAT z tytułu importu przez osoby niebędące właścicielem towaru wypowiedział się również Komitet ds. VAT podczas 94. spotkania z dnia 19 października 2011 r. Zgodnie z wytycznymi Komitetu ds. VAT podatnikom, którzy są zobowiązani zapłacić VAT z tytułu importu zgodnie z art. 201 Dyrektywy VAT nie przysługuje prawo do odliczenia, gdy oba z poniższych warunków są łącznie spełnione:

  1. podatnik nie posiada prawa do dysponowania towarem jak właściciel oraz
  2. koszt towarów nie ma bezpośredniego wpływu na działalność gospodarczą tego podatnika.

Postanowienie TSUE w sprawie C‑621/19 Weindel Logistik Service potwierdza, że podmioty niebędące właścicielami importowanych towarów, takie jak agencje celne, przewoźnicy, podmioty przetwarzające towary na terytorium UE czy nawet leasingobiorcy, muszą dokładnie weryfikować czy w ich przypadku prawo do odliczenia VAT poniesionego przy imporcie towarów będzie przysługiwało. Dla niektórych z tych podmiotów wyjściem może się okazać zastosowanie jednej z procedur specjalnych przewidzianych w unijnych przepisach celnych, służących zawieszeniu poboru należności związanych z importem towarów.