Ministerstwo Finansów opublikowało pierwszy projekt rozporządzenia w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, tj. w sprawie odroczenia stosowania niektórych przepisów wprowadzających obowiązek poboru WHT dla płatności powyżej 2 mln zł („Rozporządzenie”).


*  *  *

Rozporządzenie dotyczy wyłącznie przepisu nakazującego pobór WHT dla płatności powyżej 2 mln zł w danym roku podatkowym na rzecz danego podatnika (tj. art. 26 ust. 2e ustawy o CIT), natomiast nie wpływa na inne nowe przepisy w zakresie WHT, wchodzące w życie z dniem 1 stycznia 2019 r. (np. dochowanie należytej staranności, zmiana definicji rzeczywistego właściciela, odpowiedzialność płatnika).

Rozporządzenie wyłącza zastosowanie art. 26 ust. 2e ustawy o CIT do 31 grudnia 2019 r. w przypadku:

  • płatności za użytkowanie urządzenia przemysłowego (w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego),
  • opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej (z wyjątkami),
  • płatności uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej (z wyjątkami).

Natomiast, do 30 czerwca 2019 r. art. 26 ust. 2e ustawy o CIT nie stosuje się do pozostałych płatności transgranicznych oraz dywidend krajowych, przy czym uzasadnienie wspomina o możliwości przedłużenia tego terminu.

Należy pamiętać, że w przypadkach płatności transgranicznych prawo do skorzystania z wyłączenia zostało uzależnione od zawarcia przez Polskę z państwem siedziby podatnika umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, która określa zasady opodatkowania dochodów z dywidend, odsetek oraz należności licencyjnych (w uzasadnieniu MF podaje umowy z Jersey, Guernsey i Wyspą Man jako przykłady umów bez takich regulacji), a także istnienia podstawy prawnej do wymiany informacji podatkowych z takim państwem.

Warto podkreślić, że mimo czasowego wyłączenia stosowania przepisu, limit 2 mln zł po przekroczeniu którego podatnicy zobowiązani będą do poboru podatku u źródła po upływie ww. terminów, należy kalkulować z uwzględnieniem płatności dokonywanych już od 1 stycznia 2019 r.

Rozporządzenie wprowadza również zapis, z którego można interpretować przesunięcie wejście w życie przepisu dla płatników z tzw. łamanym rokiem podatkowym. Natomiast, w uzasadnieniu wskazano jedynie, że przepis ma na celu modyfikację zasad kalkulacji limitu 2 mln zł dla płatników prowadzących rachunki papierów wartościowych lub rachunki zbiorcze – odrębnie należy obliczać limit 2 mln zł na rzecz tego samego podmiotu w stosunku do należności wypłacanych od papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych a odrębnie należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust.1 i art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.

Dodatkowo według Rozporządzenia, z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT bezterminowo wyłączone będą:

  1. uzyskane przez nierezydentów odsetki lub dyskonto od obligacji emitowanych przez Skarb Państwa i Bank Gospodarstwa Krajowego, oferowanych na rynkach zagranicznych,
  2. uzyskane przez obce banki centralne odsetki lub dyskonto od obligacji wyemitowanych przez Skarb Państwa na rynku krajowym i nabytych przez te banki od dnia 7 listopada 2015 r. ,
  3. wypłaty na rzecz jednostek gospodarczych utworzonych przez organ administracji państwowej wspólnie z innymi państwami,
  4. wypłaty na rzecz organizacji międzynarodowych, których Polska jest członkiem,
  5. wypłaty na rzecz podmiotów, z którymi zostały zawarte umowy o współpracy i zostały zwolnione z CIT od tych należności,
  6. wypłaty na rzecz podmiotów wskazanych z nazwy i zwolnionych od tych należności z CIT w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska.

W uzasadnieniu wyjaśniono, że wyłączenia 1. i 2. stanowią zachętę dla inwestorów, podczas gdy w przypadku wypłat wskazanych w pkt 3-6 Ministerstwo uznaje, że ryzyko nieprawidłowości w praktyce nie występuje.


*  *  *

Warunkiem zastosowania ww. wyłączeń jest spełnienie wymagań do niepobrania podatku / zastosowania niższej stawki podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (posiadanie przez płatnika certyfikatu rezydencji podatkowej podatnika, warunku posiadania przez odbiorcę należności statusu rzeczywistego właściciela etc.)

Dlatego, w praktyce przepisy oznaczają raczej tymczasowe zawieszenie stosowania wymogów formalnych w zakresie obowiązku podpisania oświadczenia przez członków zarządu w celu skorzystania ze zwolnienia / zastosowania obniżonej stawki WHT oraz zawieszenia procedury zwrotu pobranego podatku w oparciu o nowe przepisy. Odroczenie momentu stosowania art. 26 ust. 2e może również w pewnym stopniu wpłynąć na ograniczenie odpowiedzialności członków zarządu w przypadku zakwestionowania przez organy podatkowe prawa do stosowania zwolnienia / obniżonej stawki podatku.

Źródło: Projekt z dnia 7 grudnia 2018 r. Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wraz z uzasadnieniem