Zgodnie z najnowszym orzeczeniem Sądu Najwyższego, nabycie nieruchomości na licytacji komorniczej ma charakter pierwotny. Oznacza to, że osoba, która nabyła nieruchomość na takiej licytacji, uzyskuje prawo jej własności nawet jeśli w księdze wieczystej  ujawniony był inny właściciel, niż dłużnik, przeciwko któremu toczyła się egzekucja.   

Stan faktyczny w sprawie przedstawiał się następująco. Wobec dłużników – właścicieli nieruchomości - zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne. Komornik wniósł o wpis wzmianki o egzekucji w księdze wieczystej, jednak spotkał się z odmową sądu. Oznaczało to, że w księdze wieczystej nie znajdowała się żadna informacja mówiąca o tym, że przedmiotowa nieruchomość została zajęta przez komornika.

Podczas postępowania egzekucyjnego nieruchomość została przekazana synowi dłużników, a następnie kupiona od niego przez małżeństwo, które nie wiedziało o tym, że nieruchomość została zajęta przez komornika.

Parę miesięcy po sprzedaży nieruchomości miała miejsce jej licytacja w postępowaniu egzekucyjnym. Zwycięzca licytacji wniósł następnie pozew do sądu, w którym zażądał ujawnienia go w księdze wieczystej jako właściciela nieruchomości oraz jednoczesnego wykreślenia małżonków, którzy nabyli nieruchomość od syna dłużników.

Sądy dwóch instancji odrzucały żądanie powoda. Wskazywały, że w momencie, w którym małżeństwo kupowało nieruchomość, w księdze wieczystej nie było informacji o zajęciu nieruchomości w postępowaniu egzekucyjnym, przez co zadziałała rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych -  skutecznie nabyli oni nieruchomość od syna dłużników, przeciwko którym toczyła się egzekucja. Sądy uznały, że zajęcie nieruchomości nie było względem nich skuteczne, a co za tym idzie – że licytowana nieruchomość nie stała się własnością powoda.

Do odmiennych wniosków doszedł jednak Sąd Najwyższy. Zauważył on, że przysądzenie nieruchomości w wyniku licytacji komorniczej sprawiło, że powód uzyskał tę nieruchomość bez względu na treść księgi wieczystej. Nabycie to miało charakter nabycia pierwotnego – prawo własności nieruchomości nie zostało przeniesione od poprzedniego właściciela (jak np. przy sprzedaży), ale niejako ukształtowane na nowo z momentem przysądzenia, przy jednoczesnym pozbawieniu własności poprzednich właścicieli. Skoro własność nieruchomości nie była skutkiem rozporządzenia prawem przez poprzedniego właściciela, ale nabyciem pierwotnym, rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych nie miała zastosowania.