Sądy coraz częściej wydają pozytywne dla podatników wyroki w sprawie możliwości zastosowania zwolnienia z VAT dla usług wsparcia świadczonych dla spółek z branży ubezpieczeniowej. W ocenie sądów usługi takie, pomimo technicznego charakteru, stanowią element usługi ubezpieczeniowej, bez którego prawidłowe wykonanie tej usługi byłoby utrudnione.

W dniu 9 sierpnia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wydał istotny wyrok (sygn. III SA/Wa 1443/16) w sprawie przesłanek objęcia zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 13 ustawy o VAT usług wsparcia obsługi finansowo-księgowej nabywanej przez spółkę z branży ubezpieczeniowej. Zgodnie z zaprezentowanym w uzasadnieniu ustnym stanowiskiem, czynności nabywane od podmiotu trzeciego, które polegają m.in. na ewidencjonowaniu wybranych zdarzeń gospodarczych związanych z kosztami ogólnymi firmy, wsparciu przy raportowaniu na potrzeby grupy, utrzymaniu i administrowaniu systemu finansowo księgowego, itp. - chociaż są usługami o charakterze technicznym, to jednak stanowią element bez którego w praktyce nie byłoby możliwe efektywne i sprawne prowadzenie działalności ubezpieczeniowej. Sąd uznał, że z uwagi na ścisłe spersonalizowanie nabywanej usługi, dostosowanie jej do potrzeb spółki oraz specyficzny charakter dla działalności ubezpieczeniowej, stanowi ona element usługi ubezpieczeniowej, bez którego prawidłowe wykonywanie tej usługi byłoby niemożliwe. W związku z powyższym, usługa ta podlega w ocenie sądu zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 13 ustawy o VAT.

Sąd wskazał przy tym, że zakres zwolnienia określonego ww. przepisie wykracza poza zwolnienie wynikające z Dyrektywy VAT. W konsekwencji, zdaniem WSA, podatnicy są uprawnieni do korzystania z przywilejów wynikających z krajowych ustaw podatkowych, nawet gdy uregulowania te nie są zgodne z prawem unijnym. Organ podatkowy nie może zaś odmówić podatnikom skorzystania z przywileju podatkowego, którego źródłem jest ustawa podatkowa, powołując się na brak odpowiednich unormowań w prawie unijnym lub dokonując prounijnej wykładni prawa w celu zawężenia zakresu przywileju podatkowego wynikającego z ustawy krajowej.

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w wyroku WSA w Poznaniu z dnia 28 kwietnia 2016 r. (sygn. I SA/Pa 2336/15). Wyrok zapadł w postępowaniu interpretacyjnym w sprawie spółki zamierzającej świadczyć dla zakładów ubezpieczeń takie usługi, jak weryfikacja prawa do świadczenia ubezpieczeniowego, tj. skorzystania przez klienta zakładu ubezpieczeń z wizyty lekarskiej lub badania diagnostycznego (na podstawie danych i wytycznych przekazanych przez zakład ubezpieczeń); wykonywanie w imieniu ubezpieczyciela obowiązków związanych z realizacją praw ubezpieczonego w zakresie umawiania dla niego terminów usług medycznych takich jak wizyty lekarskie i badania diagnostyczne; organizacja procesu niezbędnego dla wykonywania umów ubezpieczenia lub oceny ryzyka ubezpieczeniowego poprzez komunikowanie się z placówkami medycznymi, zakładami ubezpieczeń oraz klientami zakładów ubezpieczeń, itp. Sąd stwierdził, analogicznie jak w powyższym przypadku, że wymienione czynności stanowią element usługi ubezpieczeniowej, bez którego prawidłowe wykonanie tej usługi byłoby utrudnione. Czynności te stanowią także, w ocenie WSA, odrębną całość w sensie organizacyjnym oraz są właściwe i niezbędne do świadczenia usługi ubezpieczeniowej. W konsekwencji uznał, że organ interpretacyjny dokonał błędnej interpretacji art. 43 ust. 13 w zw. z art. 43 ust. 1 pkt. 37 ustawy o VAT uznając, że zwolnienie z VAT nie znajdzie zastosowania.

Obydwa wyroki wpisują się w obserwowaną w ostatnim czasie zależność, zgodnie z którą w przypadku stwierdzenia przez sądy, że art. 43 ust. 13 ustawy o VAT obejmuje szerszy katalog usług podlegających zwolnieniu niż wynika to z Dyrektywy VAT, to zazwyczaj wydawany jest wyrok potwierdzający możliwość zastosowania zwolnienia z VAT usług świadczonych na rzecz podmiotów z branży ubezpieczeniowej. Natomiast, w przypadku przyjęcia stanowiska, że przepis ten ma jedynie charakter realizujący tezy wynikające z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, wyrok jest zazwyczaj negatywny dla podatnika.

Interesuje Cię ten temat? Skontaktuj się z autorem artykułu.