Do 2018 roku brak było jednolitej linii orzeczniczej w zakresie rozpoznania wysokości kosztów uzyskania przychodu w sytuacji odpisywania wierzytelności jako nieściągalne. Wątpliwości budziła kwestia, czy w KUP może zostać wliczona kwota VAT należnego, wskazanego na nieuregulowanej fakturze. W swoim orzeczeniu, NSA orzekł, iż w przypadku wierzytelności, która uprzednio została rozpoznana jako przychód należny, kosztem uzyskania jest pełna wartość tej wierzytelności, a więc nominalna kwota brutto obejmująca podatek od towarów i usług. W ocenie sądu, powyższa konkluzja nie koliduje z treścią przepisu stanowiącego, że podatek od towarów i usług nie stanowi przychodu podatkowego.

Należy w tym miejscu wskazać, że w wyniku nowelizacji ustawy o CIT, od 2018 r., przepis stanowi jasno, że kosztem uzyskania przychodów w takiej sytuacji może być wyłącznie ta część wierzytelności, która została uprzednio zaliczona jako przychód należny, a ten wykazuje się w kwocie netto.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 marca 2020 r., sygn. II FSK 830/18