Fakt posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej (FE) na terytorium kraju skutkuje powstaniem obowiązków w KSeF dla zagranicznego przedsiębiorcy i jego kontrahentów.

Problematyka FE od lat spędza sen z powiek doradcom i podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą w Polsce. Do tej pory posiadanie FE miało znaczenie m.in. dla ustalenia miejsca świadczenia usług (i prawidłowego opodatkowania VAT takiej transakcji). Z wejściem w życie przepisów o obowiązkowym KSeF, ustalenie faktu wykreowania FE, będzie miało jeszcze bardziej doniosłe skutki podatkowe – zarówno dla samego przedsiębiorcy zagranicznego, jak i jego polskich kontrahentów.

Sprzedawca, który na podstawie własnego, niezweryfikowanego założenia, uzna że nie posiada FE w Polsce i nie wystawi faktury w KSeF, może (w razie zakwestionowania takiego stanowiska) ponieść karę finansową w wysokości do 100% kwoty VAT wykazanej na fakturze lub w przypadku faktury bez wykazanego VAT – do 18,7% kwoty należności z tej faktury. Natomiast nabywca, który przyjmie od takiego kontrahenta fakturę zakupową poza KSeF – powinien liczyć się z próbą zakwestionowania prawa do odliczenia VAT z takiej faktury przez organy podatkowe.

Ocena tego, czy prowadzona w Polsce działalność zagranicznego przedsiębiorcy wyczerpuje znamiona FE, wymaga indywidualnej analizy i często potwierdzenia jej wyników w interpretacji indywidualnej. Dopiero wyniki takiego badania wskażą, czy fakturowanie z podmiotem zagranicznym powinno następować za pośrednictwem KSeF, czy też nie.

Z kolei polscy podatnicy powinni pozyskać od zagranicznych kontrahentów oświadczenia o posiadaniu (lub nie) FE na terytorium Polski i o tym, czy uczestniczy ono w dostawie towarów lub świadczeniu usług oraz zadbać o odpowiednie klauzule umowne w tym zakresie. Jest to niezbędne zarówno pod kątem ustalenia prawidłowego sposobu opodatkowania realizowanych świadczeń, jak również ustalenia, czy nabywca pobierze fakturę z KSeF, czy też należy mu ją wysłać również w inny, uzgodniony sposób.