Zastosowanie zwolnienia z obowiązku sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych w przypadku połączeń spółek wymaga precyzyjnej analizy przepisów, zwłaszcza gdy lata podatkowe podmiotów uczestniczących w reorganizacji nie są takie same. Jedna z najnowszych Interpretacji DKIS potwierdza, że przejęcie spółki powiązanej metodą łączenia udziałów, przy zachowaniu kontynuacji działalności, może korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 11n Ustawy o CIT. Warunki zwolnienia należy jednak ocenić w odniesieniu do odpowiedniego roku podatkowego, z uwzględnieniem wyników spółek przejmowanych.

(Dalsza część artykułu pod materiałem wideo)

Zobacz film: Ceny transferowe – rozmowy (nie)kontrolowane. Czyli o postępowaniu z organem podatkowym. Część I.

Zapraszamy na pierwszą część rozmowy na temat cen transferowych w kontekście kontaktów z organami podatkowymi. Nasi eksperci skupiają się na praktycznym aspekcie takich kontaktów i zagadnieniach, z którymi najczęściej mają do czynienia podatnicy w przypadku cen transferowych.

Sprawa rozpatrywana przez DKIS dotyczyła połączenia spółek przez przejęcie. Istotna była różnica w latach podatkowych łączących się podmiotów (jedna ze spółek przejmowanych miała rok łamany, podczas gdy pozostałe rok kalendarzowy). Przejęcie przeprowadzono metodą kontynuacji, w efekcie czego wyniki wszystkich spółek zostały rozpoznane w zeznaniu CIT-8 spółki przejmującej za rok 2024.

DKIS przypomniał, że zwolnienie z art. 11n ust. 1 Ustawy o CIT przysługuje wyłącznie wtedy, gdy transakcje kontrolowane są zawierane pomiędzy podmiotami powiązanymi mającymi siedzibę w Polsce, a każdy z nich spełnia przesłanki: nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego, nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego dotyczącego dochodów z działalności w specjalnej strefie ekonomicznej lub na podstawie decyzji o wsparciu oraz nie poniósł straty podatkowej. Wszystkie przesłanki muszą być spełnione łącznie – niespełnienie którejkolwiek z nich wyłącza zwolnienie.

W praktyce widzimy, że część osób odpowiedzialnych za finanse w przedsiębiorstwach rozważa jedynie to ostatnie kryterium. Takie osoby zakładają błędnie, że brak straty podatkowej automatycznie uprawnia ich do zwolnienia. Samo kryterium straty może być także bardziej skomplikowane biorąc pod uwagę różne źródła dochodów, z których taka strata może być wygenerowana.

Równolegle, DKIS wskazał, że zgodnie z przepisami Ustawy o rachunkowości przy połączeniu spółek powiązanych, które nie skutkuje powstaniem nowej jednostki, możliwe jest odstąpienie od standardowej procedury zamykania i otwierania ksiąg rachunkowych. Transakcja może być wówczas rozliczona metodą łączenia udziałów, której istotą jest zsumowanie poszczególnych pozycji bilansowych oraz rachunku zysków i strat łączących się podmiotów. Metoda ta znajduje zastosowanie, gdy dotychczasowi udziałowcy nie tracą kontroli nad łączonymi przedsiębiorstwami, co jest szczególnie istotne przy reorganizacjach w ramach grup kapitałowych. Z perspektywy podatkowej zastosowanie tej metody oznacza, że spółka przejmująca przejmuje wyniki podatkowe przejmowanych podmiotów – ich ewentualne straty mogą zatem wpłynąć na możliwość zastosowania zwolnienia z dokumentacji. Kluczowe zatem znaczenie ma sposób przeprowadzenia przejęcia. Ponieważ nie zamyka się ksiąg rachunkowych spółek przejmowanych, punktem odniesienia staje się rok podatkowy spółki przejmującej. Ta ostatnia jako następca prawny, ma obowiązek ustalić wspólną podstawę opodatkowania, uwzględniając zarówno własne wyniki, jak i wyniki przejętych podmiotów, co w praktyce oznacza złożenie jednego skonsolidowanego zeznania podatkowego. Warunki zwolnienia należy więc badać łącznie dla całego roku podatkowego spółki przejmującej, uwzględniając wyniki wszystkich przejętych podmiotów.

Taka konstrukcja prowadzi do istotnego wniosku – skoro warunek związany z wystąpieniem straty podatkowej weryfikowany jest w odniesieniu do roku podatkowego spółki przejmującej, to pozostałe przesłanki zwolnienia należy oceniać w tym samym okresie.

Dodatkowo, należy pamiętać, że nawet jeśli ma zastosowanie powoływane powyżej zwolnienie z obowiązku przygotowania local file, podatnik nadal musi złożyć informację TPR obejmującą dane o transakcjach kontrolowanych zawieranych przed dniem połączenia pomiędzy łączącymi się spółkami.

Stanowisko DKIS wyrażone w interpretacji indywidualnej potwierdza wynikające z przepisów możliwości wyłączenia spod obowiązków sporządzenia dokumentacji local file wraz z towarzyszącymi temu kosztami i obciążeniami administracyjnymi. W określonych stanach faktycznych, już na etapie planowania reorganizacji w grupach kapitałowych, warto zatem rozważyć metodę łączenia udziałów i moment przeprowadzenia samego połączenia.