Opłata od jednorazowych opakowań plastikowych a CIT – czy już wszystko jasne?
O wątpliwościach z ujmowaniem w rozliczeniach VAT opłaty od jednorazowych opakowań plastikowych (znanej też jako opłata SUP) informowaliśmy już w lutym na naszym blogu (Opłata od jednorazowych opakowań – przedsiębiorcy w dalszym ciągu mają wątpliwości jak ją traktować dla celów VAT). Teraz pod lupę bierzemy rozliczenie tej opłaty na gruncie ustawy o CIT.
W filmie przedstawiono propozycje działań mających na celu zmniejszenie używania produktów zawierających szkodliwe elementy. Zapraszamy.
Opłata SUP – kto, gdzie i kiedy?
Od 1 stycznia podatnicy, którzy sprzedają gotowe do spożycia posiłki i napoje na wynos, mają obowiązek naliczać opłatę SUP od jednorazowych opakowań plastikowych i doliczać ją do finalnej ceny produktu, płaconej przez konsumenta.
Przedsiębiorca, który pobiera opłatę SUP, jest następnie zobowiązany do przekazania jej do marszałka województwa do 15 marca roku następującego po roku, w którym opłatę pobrał.
Opłata SUP a przychód
Po pobraniu opłaty SUP, podatnik ma obowiązek przekazania jej w całości do urzędu marszałkowskiego - działa jako pośrednik/poborca, a nie właściciel ekonomiczny otrzymanych środków pieniężnych. Zebrane opłaty SUP nie stanowią więc dla niego definitywnego przysporzenia majątkowego. Z tego względu naszym zdaniem analizowana opłata nie powinna stanowić dla przedsiębiorcy przychodu podatkowego.
Wskazuje na to też fakt, że w ustawie o CIT nie wskazano wprost, że opłata SUP stanowi przychód podatkowy, co zostało zastosowane np. w odniesieniu do zbliżonej charakterem opłaty recyklingowej.
Opłata SUP jako koszt podatkowy
Przekazanie opłaty SUP pobranej wcześniej od konsumenta nie wiąże się ze zmniejszeniem zasobów majątkowych podatnika. Skoro wydatek ten nie jest ponoszony przez przedsiębiorcę, to nie jest spełniony warunek zaliczenia go do kosztów uzyskania przychodów.
Za taką kwalifikacją przemawia także to, że samo otrzymanie opłaty SUP przez przedsiębiorcę nie stanowi dla niego przychodu podatkowego, a więc aby zachować zbieżność w rozliczeniach, to jej przekazanie do administracji również nie powinno dawać możliwości rozpoznania odpowiednich kosztów podatkowych.
Neutralność opłaty SUP na gruncie ustawy o CIT wydaje się być najbardziej odpowiednim rozwiązaniem, umożliwiającym uniknięcie sztucznego zawyżania wartości przychodów podatkowych, co z kolei ma bezpośrednie przełożenie na szereg innych regulacji w zakresie podatku CIT (np. status małego podatnika).
Co mówią organy podatkowe?
Standardowo i tym razem organy podatkowe zaskakują podatników, ale wbrew przypuszczeniom… pozytywnie. Otóż opublikowane wyjaśnienia i interpretacje indywidualne wskazują, że zdaniem organów opłata SUP rzeczywiście powinna być neutralna na gruncie ustawy o CIT (tj. nie powinna stanowić ani przychodu, ani kosztu uzyskania przychodów).
Przykładowo - Ministerstwo Finansów wydało 28 marca 2024 r. komunikat, w którym wskazano, że: „Przepisy ustawy PIT i ustawy CIT nie zawierają szczególnych regulacji, które dla celów podatku dochodowego uzasadniałyby traktowanie pobranej i odprowadzonej opłaty jako przychodu i kosztu uzyskania przychodów”. Analogiczne stanowisko zajął także Minister Klimatu i Środowiska w pytaniach i odpowiedziach dotyczących produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych (Odpowiedzi na pytania - produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych (SUP) - Ministerstwo Klimatu i Środowiska - Portal Gov.pl).
Takie podejście zdają się również potwierdzać pozostałe organy podatkowe w dotychczasowych interpretacjach indywidualnych (m.in. interpretacja indywidualna sygn. 0111-KDIB1-3.4010.223.2024.1.JG z 29 kwietnia 2024 r.).
Ze względu na relatywnie krótki czas od momentu wprowadzenia w życie opłaty SUP, podejście interpretacyjne pozostaje nadal ograniczone, a wydane interpretacje są skuteczne tylko w odniesieniu do wnioskodawcy, nie mają więc uniwersalnej mocy ochronnej. Zalecamy zatem dalsze śledzenie tej (na razie) pozytywnej dla podatników praktyki interpretacyjnej.
Zapoznaj się z pełną ofertą: Doradztwo CIT
Posłuchaj